De spellingsoorlog

VI.

Het kampüer is geslagen!

‘Ten stryde!’ Davert rond op aerde en in den boog
Der hemelen. De Twist, met ingezonken oog,
Herhaelt dien in haer vlugt, en ziet vol blydschap neder:
Zy denkt aen Belgie in de veertiende eeuwe weder!

[p. 38]

 

aant.

 

Reeds wordt door d'aentogt, in der Martelaren oord,

 

By 't forsche stapgeklots, de zaelge rust gestoord.

 

O zon, dacht ge immermeer uw stralen neêr te schieten

 

Op stryders, die alleen den inkt nog deden vlieten?

 

Zie, Vlaendrens Leeuw door Consciences vlugge hand

 

Met stoute verw gemaeld op 't eene wimpel, spant

 

De klauwen uit, terwyl hy felbedreigend wankelt;

 

Gelyk een bloedge star, in 't vreeslyk zwerk ontsprankeld,

 

Den volken tot vermaen. Langs de andre zyde blinkt

 

Het woord Verslag, op blank satyn, met gouden inkt

 

Geschreven. Bormans is 't, die 't opschrift mededeelde,

 

En, met ervaren kunst, er lauwren rond penseelde.

 

Een bleêtend Schaepje siert de Brugsche vaen: men ziet,

 

By d'omzwaei, daerop' sein: de groote Boschbandiet!