De spellingsoorlog

[p. 106]

XXXIII.
Scheidings Protocollismus.

Protocollisten van de Scheiding, blyft maer razen.
Wy lachen wat met B.., en met zyn domme ukazen.
Geen Scheiding tusschen Zuid en Noord in 't Taelgebied!

Die grondonschendbaerheid ten minste ziet

Gy ons verweeren, Spellingbazen.

De troon der Tael, omschald van 't Nederduitsche lied,

Rust vast op twee paer eeuwen.

Vry moogt gy als pedanten schreeuwen,

Of sissen als slangen, of huilen

En knappen als uilen,

Of grommen

En brommen

Als beêren of beeren, of bleeten als schapen,

Of morren

En knorren

Als andre viervoetige knapen;

De pylers van den troon der Tael verknaegt gy niet!

Hier baet er geen roede

Ten bloede,

[p. 107]

 

Geen smyten of smakken

 

Met plakken,

 

Geen schoolvossengrillen,

 

Geen brillen,

 

Geen schryven

 

Of wryven

 

Met accenten,

 

Geen prenten

 

Van mannen vol klassiek verstand,

 

Gelyk ‘den waeren Belg’ of Roomschen ‘Protestant,’

 

Geen magazynen van die De voor Den vervloeken,

 

Vol met Desroches Woordenboeken,

 

Geen gediplomeerde professoren,

 

Of gezworen

 

Traductoren,

 

Geen Standaerden, kransen of distels,

 

Geen Antwerpsche of Brusselsche epistels,

 

Geene improvisatie,

 

Eilacy!

 

Geene Spraekkunst-compilatie,

 

Of letterdiefstal vol tentatie,

 

Geen protestatie,

 

Vol Brugsche minnelike gratie,

 

Van drukkers

 

Of letterkrukkers;

 

Geen Desrochistenlans,

 

Geen belgisch Vlaemsch of belgisch Fransch,

 

Ja, zelfs, ik zeg 't u in der waerheid,

 

Geen zonneklaerheid!

[p. 108]

 

Tot schat van de eigen Tael, wier lauwer opwaert schiet

 

In Zuid en Noord, ryst daer een broederpaer van Leeuwen:

 

Geen scheiding tusschen Zuid en Noord in 't Taelgebied!