De spellingsoorlog

XXXIV.
Geesselslaegsken.aant.

O Vlaemsche droomer van de Nederduitsche Spelling,

Gy, zonder lier en styl, met syllogismenbyl
Alleen gewapend, staek de onnutte schryflust-kwelling;
Het Spellingskleed der Tael plooit zich naer lier, en styl.
Het grys pedantendom speelt vruchteloos den meester:
't Volk is geen kinderschool; de kinderplak, geen veêr.
De ceder van de Tael belacht den Spellingheester:
Hoe fraei gy hem besnoeit, hy 's brandhout, en niets meer.
O lettrencasuïst, ontwyk der Taelkunst outer!
De reednaer zwaei' daer vry 't luchtzuivrend wierookvat;
De zoon der Poëzy spreek' tot de vlam: Blaek stouter!
Gy, zwyg, die met uw inkt zyn outer slechts bekladt.
Uw Dulcinea kan geen waeren Belg belezen,
Hoe menig lans gy ook voor haer verbreken wilt.
Zweer tot den dood haer trouw, en, vriend lief, kan het wezen
Sta dan Desroches naem de laetste op uwen schild.