De werksters van halfvijf en andere gelijkenissen

[p. 6]

[p. 7]

Het land en de tuin

Dit is een verhaal over zaaien, niet zoals in een tuin, waar alle zaadjes één voor één keurig op een rijtje in de grond worden gestopt, maar zoals het op de grote boerderijen gebeurt, als er graan genoeg is om te zaaien, dan wordt het met een heleboel tegelijk door een machine gezaaid, of, als er geen machine is, door een man.

Dan doet het er niet toe of alles wel precies goed terecht komt - er zal heus wel wat wegwaaien of op de weg komen, er zal heus wel wat door de vogels opgegeten worden, er zal heus wel wat zijn dat niet opkomt en verdort in de zon omdat de grond daar niet zo goed is, maar de rest die wel opgroeit, waar veel later de aren aan groeien, waar je brood van kan bakken, daar gaat het om.

[p. 8]

Dat was het hele verhaal. ‘Die zaadjes’, zei Jezus, ‘dat zijn net mijn verhalen daarom moet je er goed naar luisteren’. Want hij hoopte dat ze in goede aarde zouden vallen. Zo'n zaadje kan nog niets als het geen grond heeft, en zo'n verhaaltje is nog niet zoveel als je je oren niet gebruikt.

De mensen die dit verhaal van Jezus hoorden waren nog niet tevreden. ‘Hoe komt het dan’, zeiden ze, ‘dat er onkruid tussen het koren is en dat er slechte mensen tussen de anderen zijn?

Het is heus niet zo, dat alleen goede mensen het goed hebben, helemaal niet. Hoe kan dat nou? Vertel nog eens zo'n verhaal?’

Daarom is er nog een verhaal.

Een man had eens in zijn tuinperk voor het huis allemaal bloemen gezaaid, maar de buurman, een vervelende grappenmaker had er, om lekker te kunnen plagen, 's nachts stiekum onkruid en brandnetels tussen gezaaid. Toen het voorjaar werd en het eerste groen boven de grond kwam, lachte die buurman hem uit.

‘Er zit lekker allemaal onkruid tussen’, riep hij.

[p. 9]

[p. 10]

[p. 11]

Maar die man dacht: ‘Als ik dat onkruid er nu uit ga halen, trek misschien ook per ongeluk wat bloemen kapot’. Dus hij zei kalm tegen die buurman, alsof er niets aan de hand was: ‘Ik laat het rustig allemaal opgroeien, de bloemen en het onkruid samen, en als ik feest heb en ik heb de bloemen nodig dan zal ik ze plukken en in een vaas zetten. En dat onkruid kan ik dan verbranden. Tot zolang moet mijn voortuintje dan maar een beetje een raar tuintje zijn’.

En hij ging het huis weer in om de gieter te halen. En hij gieterde over de bloemen en het onkruid samen. Tot hij de bloemen nodig zou hebben.