De werksters van halfvijf en andere gelijkenissen

[p. 12]

De barmhartige man

Ze zeggen wel dat je om een goed mens te zijn zoveel mogelijk de mensen moet helpen. Dat is ook wel zo, maar er zijn wel eens mensen die het op zo'n vervelende manier doen. Die willen dan wel helpen maar ze willen dan ook zelf uitkiezen wíe ze zullen helpen en dat zijn vaak alleen maar hun eigen mensen om hen heen. Nu is er een verhaal over een hele knappe man die vond dat dat eigenlijk zo hoorde.

‘Je moet houden van je God en van je eigen mensen’, vond hij, ‘dat staat allebei in de bijbel; dat zijn dus alleen de mensen van je eigen land.

Daar houd ik mij aan en dat is maar goed ook, dan sta je sterk tegenover de vijanden die niet van je land zijn’.

Maar nu had hij gehoord dat Jezus zo iemand was die vond dat je ook met je vijanden te maken had en dat vond hij onzin.

Dus ging hij naar Jezus toe om te kijken wat voor iemand het was. Hij ging voor hem staan en vroeg heel beleefd: ‘Mag ik u misschien een vraag stellen: Waar komt het nu uiteindelijk op aan in het leven?’ Maar Jezus zei gewoon: ‘Zeg het zelf maar, wat staat erin de bijbel?’ ‘Nu’, zei de man, ‘je moet houden van je God en van je eigen mensen’. ‘Goed zo’, zei Jezus, ‘heel goed onthouden, erg knap. Zo is het. Houden van God en houden van de mensen, dat hoort bij elkaar, het een kan niet zonder het ander. Doe dat dan ook’.

En Jezus wou weglopen, maar die ander voelde zich voor de gek gehouden, nou wist hij nog niet wat voor iemand Jezus was.

Dus hij vroeg: ‘Ja, maar nu vind ik het altijd zo moeilijk om te weten wie nu mijn eigen mensen zijn en wie niet. Wat vind u daar nu van?’

[p. 13]

Toen zei Jezus ongeveer dit: ‘Het zou natuurlijk makkelijk zijn als je zelf kon uitmaken wie je eigen mensen zijn en wie niet. Maar het zijn gewoon de mensen waar je mee te maken krijgt.

Stel je nu eens voor dat jij zelf wordt overvallen door rovers die je neerslaan, je portefeuille afpakken en je meer dood dan levend laten liggen in de goot. Er zijn in dit land mensen die alleen maar leven om God te eren, heel ernstig en heel eerbiedig. Ze horen bij onze eigen mensen van ons land.

Maar zullen die je helpen? Dat kunnen zij niet doen, zij mogen zich niet met vieze en dode mensen bemoeien, zij moeten in de eerste plaats eerbiedig

[p. 14]

zijn voor God; dat gaat voor. Zij zullen in een grote boog om je heen lopen aan de overkant van de straat. Maar stel je nu eens voor dat er iemand langs komt van het soort mensen waar je een hekel aan hebt. Iemand die trouwens ook een hekel heeft aan jouw soort mensen. Maar als zo iemand nou eens medelijden met je krijgt en je meeneemt naar een ziekenhuis en er ook voor zorgt dat hij de ziektekosten-rekening zal betalen als hij terug komt. Dan vraag ik je, wie is dan voor jou de man geweest die het meest met jou te maken had?’ Toen Jezus dit verhaal verteld had, begreep die man het.

Hij zei: ‘Degene die geholpen heeft, heeft het meest met mij te maken gehad’.

‘Ja’, zei Jezus. ‘Zo wil God met alle mensen te maken hebben en ze helpen. Doe dat dan zelf ook voor alle mensen met wie je maar te maken krijgt, niet alleen voor je eigen mensen’.

[p. 15]