Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De memoires (1993)

Informatie terzijde

Titelpagina van De memoires
Afbeelding van De memoiresToon afbeelding van titelpagina van De memoires

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (12.74 MB)

XML (3.76 MB)

tekstbestand






Editeur

Jozef Smits



Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/autobiografie-memoires
non-fictie/politiek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De memoires

(1993)–Gaston Eyskens–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 969]
[p. 969]

De Avondstond

God heeft mij gezegend met een goede gezondheid. Ik volg de politieke gebeurtenissen in binnen- en buitenland nog op de voet, in kranten en tijdschriften, via radio en tv. Zij zijn mijn venster op de wereld. Mijn nieuwsgierigheid naar het wel en wee van mensen, volkeren en staten is altijd groot geweest. Ook de gewoonte om kranteartikelen uit te knippen en te bewaren, heb ik niet afgeleerd. Ik heb een zeer uitgebreide collectie kranteknipsels aangelegd, waarin ik geregeld grasduin om het verleden terug op te roepen. Het gebeurt weleens dat ik mijn archief raadpleeg wanneer in een boek, een kranteartikel of een tv-programma gebeurtenissen uit mijn politieke leven worden beschreven. Ik constateer dat de voorstelling van zaken daarin vaak aanzienlijk afwijkt van de werkelijkheid. Het verwijt van de historici dat politici niet tijdig de waarheid onthullen, is uiteraard terecht. Men moet echter ook het voorbehoud of de terughoudendheid van de politici begrijpen. De personen over wie men zou moeten schrijven, zijn nog in leven, ook hun kinderen en kleinkinderen. Men wil geen mensen kwetsen. Gedurende een bepaalde periode moet ook de discretie geëerbiedigd worden.

Ik heb de draad met de universiteit niet verbroken. Ik neem deel aan alle belangrijke plechtigheden van de universiteit. Het universitaire milieu is zeer aangenaam, omdat de menselijke geest er in zijn delicatesse wordt aangesproken. Wie daarbuiten staat, blijft verstoken van veel informatie.

Met enige spijt moet ik wel constateren dat het onderwijs aan de universiteit hoe langer hoe meer evolueert naar een soort beroepsvorming. De oorspronkelijke zin van de wetenschap is daardoor wat in de verdrukking gekomen. De universiteit was vroeger een milieu waar intellectuelen zich met om het even wat bezig konden houden zonder dat onmiddellijk vragen naar de praktische waarde van hun onderzoekswerk werden gesteld. Geleidelijk is de functionaliteit ook de universiteit binnengeslopen. Ik vraag mij af of alles dan zó utilitair moet zijn om zin te hebben. De grote ontdekkingen en geestesstromingen zijn ontstaan in het brein van intellectuelen die in alle vrijheid ogenschijnlijk nutteloze dingen aan het doen waren.

Ook in het verfijnde en scherpzinnige gezelschap van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten vertoef ik graag. Het is voor mij een grote voldoening nog te kunnen meewerken aan wetenschappelijke publikaties, colloquia en symposia. Ik krijg nog veel uitnodigingen van organisaties, verenigingen en clubs om een lezing te geven over economische of andere onderwerpen. Omdat ik altijd graag redevoeringen heb gehouden, stel ik de organisatoren meestal niet teleur.

Mijn contacten met mijn politieke vrienden onderhoud ik zorgvuldig. De bijeenkomsten die zij organiseren, woon ik graag bij. Ik sta er ook op aanwezig te zijn op hun feest- of huldevieringen. Maar de vriendenkring wordt alsmaar kleiner.

De vragen van journalisten om commentaar te geven op de politieke actualiteit wimpel ik consequent af. Wel ben ik bereid om hen te woord te staan om over het verleden te praten, hoewel ik ook daarin niet overdrijf en slechts met mondjesmaat interviews geef Over de adviezen die de koning en politici mij vragen, bewaar ik de nodige discretie.

Tussen alle officiële en minder officiële plechtigheden door houd ik mij bezig met de voorbereiding van deze memoires. Ik schilder ook nog vaak. Dat is vanaf mijn jeugd mijn

[pagina 970]
[p. 970]

grote hobby. Terwijl ik vroeger graag landschappen schilderde, ben ik geleidelijk overgestapt naar de portretkunst, omdat ik dat rustig thuis kan doen. De techniek van de portretkunst werd mij aangeleerd door Jan Van der Loo, die in feite mijn leermeester was en met wie ik in mijn jeugdjaren veel heb samengewerkt. Ik heb veel portretten van mijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen geschilderd. Ook waag ik mij weleens aan een zelfportret. Mijn schilderwerken bevinden zich thuis, bij mijn kinderen of bij enkele vrienden. Koning Boudewijn heeft een drietal werken van mij in zijn Spaans vakantieverblijf te Motril. De koning heeft me ook eens aangeboden in het koninklijke domein van Laken te komen schilderen. Ik ben op dit verzoek niet ingegaan. Ik heb er nadien ook niet meer over gesproken.

In de loop der jaren heb ik ook een groot aantal kunstboeken verzameld, vooral van impressionisten, expressionisten, de oude Vlaamse meesters, maar ook van sommige abstracten en moderne schilders.

Muziek beluisteren is een andere hobby van mij. In vroeger jaren heb ik nogal gedweept met Wagner, maar dat is voorbij. Mijn voorkeur gaat thans uit naar Bach en Beethoven. De Matthäuspassion en de Negende symfonie zijn mijn favoriete werken. Beethovens Negende lijkt mij een soort synthese te zijn van de motieven uit al zijn voorgaande symfonieën. Vaak leg ik ook de Zesde Symfonie of Pastorale op de draaitafel. Hoewel mijn voorkeur uitgaat naar klassieke muziek, luister ik af en toe ook naar jazz of moderne muziek. Meestal is dat het geval wanneer ik in het gezelschap van jonge mensen ben. De bewerkingen die François Glorieux van jazz- en Beatles-klassiekers heeft gemaakt, vind ik zeer genietbaar.

's Avonds neem ik bij voorkeur een boek ter hand, vooral politieke werken en memoires. Van Pierre Harmel heb ik De Prins van Machiavelli gekregen, voorzien van een opdracht. Hij meende verkeerdelijk dat ik bij Machiavelli mijn inspiratie had gezocht. Historische werken over de periode 1750-1850 boeien mij in hoge mate: de overgang van het Ancien Régime naar de Franse Revolutie, het Directoire, het keizerrijk en de terugkeer naar de monarchie. Dit tijdvak wordt gekenmerkt door grote veranderingen in de opinies en door het opportunistische gedrag van de adel en de bourgeoisie. Het is ook een zeer leerrijke periode voor de Nederlanden, Vlaanderen en België.

Ik verwijl ook graag bij de Nederlandse poëzie. Helaas zijn er weinig verzamelwerken. Maar ik bezit bundels van veel dichters, vooral Vlaamse, vaak met persoonlijke opdrachten. Ook heb ik een grote belangstelling voor de Franse poëzie. In de late avonduren vind ik in dichtbundels vaak verpozing.

Mijn belangstelling voor de Griekse mythologie is gebleven. Ik ben thans sterk aangegrepen door de Odyssee van Homerus, met commentaar van Jean Berard. Hierin vindt men de historische achtergronden volledig verklaard. De legende blijkt gedeeltelijk op werkelijkheid te berusten.

Ik verdiep mij ook dikwijls in de Bijbel en de Heilige Schrift.

Soms denk ik aan de dood, maar ik ben bereid hem te aanvaarden. Ik wil graag nog wat leven. Maar de dag van het afscheid komt.

[pagina 971]
[p. 971]
 
Als er nog zon is op het avondlandschap,
 
dan zijn de bomen en de velden in goudglans gehuld en de kleuren zijn dieper.
 
Maar de schaduwen zijn langer en donker.
 
Dit is voor elkeen die nadenkt de verwittiging, het grote teken.
 
Hij weet dat achter de kim nog nieuwe horizonten liggen,
 
maar hij zal die niet meer zien.
 
Zij zijn het erfdeel van de jongeren en de komende generaties.
 
Ik ontken niet dat dit soms tot weemoed stemt.
 
Maar sterkte wil ik vinden in het geloof en de intense verwachting
 
van eengrote barmhartigheid.

Leuven, 1985


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken