Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De zoon van Ouwe Klare (1969)

Informatie terzijde

Titelpagina van De zoon van Ouwe Klare
Afbeelding van De zoon van Ouwe KlareToon afbeelding van titelpagina van De zoon van Ouwe Klare

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.99 MB)

Scans (10.14 MB)

XML (0.27 MB)

tekstbestand






Illustrator

Peter Vos



Genre

proza

Subgenre

column(s) / cursiefjes


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De zoon van Ouwe Klare

(1969)–Rinus Ferdinandusse–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 119]
[p. 119]

Een handvol mensen

Bij de Chinees zaten twee tamelijk jonge dames Chinees te eten. Ik kon hun gesprek maar kort volgen - de tijd die je nodig hebt om langzaam je jas aan te doen.

De een, met een bol doch guitig gezicht, zei ineens: ‘Goh, weet je dat Kees van Houwelingen vandaag getrouwd is?’

‘Néé, toch,’ zei de ander, die op de eerste leek, maar iets doffer van uitvoering. ‘Met dat meisje waarmee hij laatst op de tennisbaan was?’

‘Nee hoor, veel leuker. Hij schijnt d'r zelfs veel langer te kennen.’

‘Tsjonge, Kees van Houwelingen getrouwd...’ constateerde de tweede nog eens, op bedachtzame toon.

‘Jazeker,’ zei de eerste weer. En terwijl ze op haar horloge leek voegde ze er met een lachje aan toe: ‘Nog een paar uur en dan weet-ie het eindelijk.’

 

De man aan de bar (van een café waarvan de baas alweer Joop bleek te heten - wanneer komt de generatie Jan-Kees; Bart-Jeroen of Saskia-Bas eindelijk eens achter de tap?) was bijna dronken, waardoor hij zich met moeite verstaanbaar kon maken. Maar hij trok mijn speciale aandacht toen hij nadrukkelijk stipuleerde: ‘Gisteren heb ik Rinus een dram op zijn kaken gegeven. Bejjoorlijk op zijn jejicht getrjemd.’

Na aandachtig luisteren kwam zijn betoog er als volgt uit te zien: ‘Jongen, jij weet toch dat ik voor Rinus alles doe? Vraag maar na! Voor Rinus heb ik Govers uit zijn wasserette gepest. Vraag maar na! Ik heb z'n vrouw toch vier maanden in Groningen gehouden? Vraag maar na! Toen zat Rinus hier met dat jacht te klooien. En wie heeft die papieren voor die hond uit België geratst? Dat heb ik toch

[pagina 120]
[p. 120]

ook gedaan. Nou dan? Mag ik dan? En ik heb 't heel goed bedacht. Ik zeg Rinus, zeg ik, kijk jij effe buiten de deur of de taxi er al is. Hij gaat weg en tegelijk trek ik mijn jasje vast uit. En hij komt weer terug en tegelijk geef ik hem die dram op zijn kin. Vraag maar na! En weet je wat-ie doet?’ Hij liet zijn hoofd hangen en keek met uiterst droeve ogen rond. ‘Hij geeft me een dram terug. Op me bek. En op me maag. En dat na alles wat ik voor hem gedaan heb! Vraag maar na! Wie heeft Govers voor Rinus uit zijn wasserette gepest? Ik toch zeker? Dan verdien ik 't toch niet dat hij terugslaat?’

‘Stil nou maar,’ zei Joop. ‘Ga nou maar naar huis. 't Is je eigen schuld, je bent zelf begonnen.’

‘Ja, dat weet ik al lang. Ik weet al lang dat je gelijk heb. Ik zeg maar wat, dat weet ik. Maar jij kijkt niet al jaren tegen die beroerde harses van Rinus aan.’

 

In Hilversum stapten een jongen en een meisje in de trein, trokken hun jassen uit en gingen tegenover elkaar voor het raam zitten. Net voor de conducteur floot werden ze gevolgd door een zware man met een platte pet en een brede buik waar hij voluit achter ging zitten. Hij vouwde zijn handen over zijn maag en legde zijn hoofd tevreden tegen de leuning.

Maar ondanks zijn ontspannen houding ontging hem niet dat het meisje een paar verlegen signalen naar de jongen zond, knikjes met het hoofd en wijzen met de ogen. ‘Jaap,’ zei ze na verloop van tijd, en wees nog eens met hoofd en ogen in de richting van zijn schoot. De jongen kreeg een vragende uitdrukking op het gezicht, deed mee aan de pantomime en haalde lichtjes zijn schouders op. ‘Jaap,’ zei de man met harde stem, ‘ze bedoelt dat je gulp openstaat.’

‘Oh ja,’ zei de jongen, even naar zijn kruis kijkend. Het meisje werd een beetje rood op de wangen.

‘Klopt he?’ zei de man. ‘Dat dacht ik wel. Ik zag haar

[pagina 121]
[p. 121]


illustratie

aandacht zitten trekken en ik dacht: wat zal dat wezen? Dan ga je na zitten gaan wat er aan de persoon naast je niet deugt. Als de juffrouw meteen had gezegd: Jaap, je gulp staat open dan hadden we die moeite niet hoeven te doen. Dan hadden we alleen maar gedacht: z'n gulp staat open. Nou én? En als de juffrouw niks gezegd had hadden we het tot Amsterdam niet geweten. Dan hadden we 't misschien niet eens gezien, want tegenwoordig zitten we daar niet meer op te loeren.’

Het bleef even stil en de jongen en het meisje roerden zich niet. ‘Neem me maar niet kwalijk,’ zei de man, ‘maar ik noem de dingen graag bij de naam. Dat kan tegenwoordig. Dat moet u ook gewoon doen, juffrouw.’

‘Meneer,’ zei de jongen, een beetje ferm, ‘kijkt u 's hier, ik...’

‘Nee,’ zei de man, ‘helemaal niet. Dat moet u tegen mij niet zeggen, kijk 's hier. Want ik zeg u net: ik zeg wat ik zie. Zo ben ik nou eenmaal. En als ik u was zou ik dat risico niet lopen.’

 

Nog een man die zeker enige aandacht verdient is de chauffeur van een kleine, groene, krakende taxi. Hij reed mij

[pagina 122]
[p. 122]

over de Overtoom toen hij plotseling remde, zich uit het raam boog en enthousiast begon te zwaaien. Aan de overkant op het trottoir zwaaide een dikke vrouw terug. We reden langzaam door. ‘Kijk nog effe,’ zei de chauffeur, ‘wat een wijf he?’ Ik keek naar haar machtige rug in een rode trui, en naar haar zwarte rok die schommelde door haar zware stap, als omspannend twee schelven hooi in de wind.

‘Wat een wijf, he?’ zei de chauffeur nog eens.

‘Zeker,’ zei ik, voorzichtig.

‘Da's de mijne,’ zei de chauffeur. ‘'Is heel wat, he? Als ik 'r zie dan denk ik altijd: da's vertrouwd terrein.

Kijk, als je altijd langs de weg zit, dan zie je veel. Die minirokken van tegenwoordig... er zijn erbij, als 't even waait zie je d'r oksels. En dan zit je daar in die piepende, krakende kankertaxi, waarvan ze de veren in de oorlog al hebben meegenomen, en weet je wat ik dan denk?’

Hij liet een wachtende stilte vallen, dus ik zei: ‘Nee.’

‘Dan denk ik vaak: als ze 't me vragen, dan doe ik het. En dat hou ik dan de hele tijd tot ik weer op vertrouwd terrein ben. Als je begrijpt wat ik bedoel. Ja, eigen is heel wat waard.’

We reden een paar honderd meter, en hij draaide zich plotseling naar me toe. ‘U vindt 't toch niet erg dat ik dat allemaal zo zei?’

‘Helemaal niet.’

‘Weet je wat 't is? Ik heb meer hormonen dan vrije tijd. Dat is 't helemaal. En bovendien zet de baas mij altijd op deze pleuristaxi. Zuinig als de pest. Maar m'n nek is al tien centimeter korter, zo doe ik mijn best om mijn kop niet te stoten. En ja, als je de hele dag zo zit te hobbelen heb je absoluut een bed nodig met goeie springveren.’

 

De laatste man die een avontuur op ongeveer dezelfde golflengte vertelde zat in een café en was bijna klaar met zijn

[pagina 123]
[p. 123]

verhaal. Ik hoorde nog net het slot: ‘... stond bij een pompstation te liften. En een lekker ding, hoor, al miste ze een voortand. Ik zeg, spring erin. Nou, bij Amersfoort zeg ik, meid, ik moet effe eten, maar ga mee, dan fuif ik jou op een dineetje. Dus we gaan in zo'n tentje en we eten wat en we drinken wat en we hebben zoveel lol, dat ik stop, net buiten Amersfoort en ik zeg: “Meid, zullen we nog wat lol maken?”

Maar niks, hoor. Ze zei: “Nee, dank je, ik heb net kip van je gehad, dan hoef ik geen haan meer.”’


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken