Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan FruytiersHet XXVI. Liedeken vvt den selfden Cap. op de vvijse, Quade nyders tonghen.
DOet v vrienden goet die rijcklijck sijt gheseten//
Op den dach der vreucht en wiltse niet vergheten//
Op dat ghy vrelijck in v vreucht leeft, }+
want al dat u aencleeft// hier haest een ander heeft, +
en uwen aerbeyt suer hier bouen maten//
moet ghy een ander laten. +
Wilt hier gheerne gheuen, ghy sult ontfanghen, +
Heylicht v siele in desen tijt,
Want als ghy hier gaet des doots ganghen
Wtgheteert ghy hier dan sijt, +
Alle vleesch hier verslijt, +
Ghelijck een cleet ghedijt; +
Want dits verbondt [na Adams vallen] +
Soo het blat hier staet op den boom schoon en groene +
Soo ist oock met den menschen hier, +
D'een wast d'ander valt, tblijft niet in eenen doene,+
Dit is oock alle ons manier,
De eene leeft seer fier,
| |
[p. 62] | |
+ De ander steruet schier,
Tis al verganckelijck als ick vermaende,
Niet en blijft hier oock staende.
+ Wel den ghenen die daer met Godts woorden
Altijt omgaet, wt leyt en leert,
Diet van herten doen selden versmoorden
Wijsheyt: sy wort van huer gheeert,
In hun sy seer vermeert
Waer dat sy henen keert
Hy volght haer na daer sy gaet veure,
+ En luystert oock voor haer deure.
Hert by hueren huyse soect herberghe,
Rechtet v hutte aen hueren want,
+ Elck sijn kinderen dit selfde verghe,
Schuylt onder haer loouerkens plaisant:
Want door Godts cloecke hant
Soo doetse v bystant
En sy bescherpt, op dat elck sitte
Heerlijck al voor de hitte.
|
|
