Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers[p. 80] | |
Het XXVI. Liedeken, vvt den selfden Cap. op de vvyse, Mensche misdadich.
+ DE sot die claecht// seer my mishaecht// nye-
mant is my ghetrouwe// }
Geen danck hoet gaet// van mijn weldaet// ick
nerghers en aenschouwe// } dus heb ick int hert
rouwe// want die daer eten hier mijn broot//
loopen verwoet// Niemandt spreect goet// dus coemt
dat mijnen spot is groot.
Sorglijcker sal// sijn sulcken val
+ Dan t'vallen van een solder hooch
Die hier is boos// ende godtloos
Valt onuersiens, dan hebt goet ooch,
Een grof mensch daer gheheel in is drooch,
De wijsheyt die den mensch seer vroomt,
+ Spreect onuoorsichtich// en clapt onstichtich,
Na hem eerst inden mont hier coomt.
Al spreect een sot// wat goedts t'valt bot,
Want hy en spreect niet t'rechter tijt,
Aermoede doet// dat dicmael moet
Quaet wijken: dijs des herten strijt
| |
[p. 81] | |
Daer deur gheruster is en gheurijt,+
Menich doet lieuer t'rechte quaet
Eer dat sijn eer// tot verlies keer,
En soo ontvlie t'godtlooser haet.
Menighe vrient// deen dander dient +
In een onrechuaerdighe saeck,
Nochtans viant// wort dander, want
Valscheyt heeft seer quaden naspraeck:
De lueghenachtighe spraeck +
Is een schandt vlecke met verdriet: +
En dees certeijn// men int ghemeijn +
By d'onghemanierde hier siet.
Niet veel en scheelt// de dief die steelt
En een die hem tot lieghen went, +
Ja niet soo vals// en wort in als
De dief van my hier niet bekent,
Maer aensiet ghy haer beyder ent,
Het is een rat, oft galghe, +
Daerom is tlieghen// schandlijck bedrieghen,
Een wyse man// sijn seluen can +
Bringhen ter eer door reden wijs,
Elck heeft hem lief// hy crijght gherief +
By vorsten door sijn cloeck anijs, +
Die sijnen acker bout crijght prijs, +
En hy maeckt seer groot synen hoop,
Wie hem soo hout// crijght menichfout
Hier goet: [al na des werelts loop.]
Der wijsen ooghen altijt hier, +
In sijnen mont// steket terstont +
Een toom, hy straft niet quae manier, +
Een wijsman die wijsheyt fier +
.Niet en ghebruyct door t'verghen, +
Is als een schat begrauen plat,
Laet hem de sot verberghen.
|
|