Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers[p. 175] | |
Hier beghint den Bijbel int corte begrepen.Het XCIII. Liedeken op de vvijse, Als ons de vvinter gaet van heen.
ICk wil nv louen hier Gods werck// Sijn wonder +
dat sy ghepresen// Alsoo ick in de schrift aenmerck//
ende hier heb ghelesen// Het godtlijck wesen//
heeft ghesticht// Hier de Sonne hooch ghere-
sen// Sy is hier het +
claerste licht. +
Den heylighen en is de cracht
Van Gode hier niet ghegheuen,
Dat twonder werck van hem ghevracht
Ghenoech werde beschreuen,
Dat Godt verheuen// heeft ghedaen,
| |
[p. 176] | |
Die in eewicheyt sal leuen,
Tmach in tsmenschen hert niet gaen.
+ En hy alleene ondersoect
+ Het tsmenschen hert ende nieren,
+ Hy siet hoe sijn ghedacht vercloect
+ Booslijck bouen veel dieren
+ Hy moet bestieren// en hy weet
Al dat hy hier can versieren,
Eert gheschiet weet hy tsecreet.
+ En hy vercondicht en verclaert
Al tghene dat is voorleden,
+ Tverborghen hy oock openbaert,
+ Want hy kent tsmenschen reden,
+ Sijn wijse seden// hy betoont
Dat sy sijn van eewicheden,
[Dies sy hy eewich ghecroont.]
Men can hem hier oock grooter niet
+ Noch oock minder maken,
+ Gheen raet hoe dat met hem gheschiet
+ Behoeft hy in sijne saken,
+ Wilt doch opwaken// en aenschout
Hoe seer lieflijck sijn te smaken
Sijn wercken menichfout.
Hoe wel wy naeu een vonxken cleyn
Bekennen van haer bedrijuen,
Sy leuen alle hier certeyn,
Voorts ende voorts sy hier blijuen
Door Godts verstijuen// seer bequaem
Sal de mensch van hun beclijuen,
Want sy sijn hem ghehoorsaem.
+ Het is hier dubbel altemael,
Twee teghen twee sijn ghebleken,
Een teghen een, een t'princepael,
Tis al sonder ghebreken,
Wie macht wtspreken// twonder al,
Tis al nut niet om versteken
Dat Godt schiep int aertsche dal.
|
