Het lieffelyck orgel-pypken

Liedeken vande gheboorte Christi.

Stemme: Pourquoy faut il que le feu nous consomme.

HErderkens al, 't is nu ghenoegh gheslapen,
Loopt naer den stal, en blijft hier niet staen gapen

[p. 17]

 

Siet hoe een Maeghdeken van vijfthien jaer,

 

Nu heeft ghebaert eenen Sone voorwaer,

 

Godt is een mensche daer.

 

2. Cloris die liep, en Titer sy, waer henen?

 

Leander riep, een licht is ons verschenen,

 

'k En kan niet spreken, ick ben soo verheught,

 

Dees tijdingh maeckten ons alle vol vreught,

 

Komt dat ghy 't sien oock meught.

 

3. Die vroukens meest die quamen naer geloopen,

 

Maer gingen eerst wat honingh-koeckskens koopen

 

Sy brachten mede melck, suycker, en saen,

 

Hun kinders stelden hun oock op de baen,

 

En quamen achter aen.

 

4. Den stal seer soet vonden sy met verlanghen,

 

Vielen te voet dit Kindeken met sanghen,

[p. 18]

 

Gaven hun giften die Moeder bemindt,

 

En sy omhelsden dit lieffelijck Kindt

 

Als hunnen besten vrindt.

 

5. Deur, venster, schou, en was daer niet te vinden,

 

Op 't hoy seer rouw, lagh 't Kindt tusschen de winden;

 

Sy seyden alle, lief Kindt onsen Godt,

 

Hoe light ghy hier in dit verworpen kot,

 

In dese arme grot?

 

6. Op moesel, lier, ginghen sy lustigh spelen,

 

Die kinders hier songhen met luyder kelen,

 

Ende oock singhende, riepen verblijdt,

 

Willekom, willekom, willekom zijt

 

Ghy Kindt ghebenedijdt.

 

7. Lief Kintjen nu gaen wy ons schaepkens drijven,

 

Nochtans by u wenschen wy oock te blijven,

[p. 19]

 

Adieu, o Kindeken! tot morghen vroegh,

 

Adieu, o Moeder die 't Kindeken droegh!

 

Dit Kindtjen hun beloegh.