Het lieffelyck orgel-pypken

Liedeken vanden heylighen Augustinus.

Stemme: Je suis espris d'une flamme nouvelle.

1.

A Ls ick u Augustinus wil gaen prijsen,
Soo sien ick eerst u Moeder heel bedroeft,

[p. 81]

 

Doen ghy de wereldt hebt gheproeft,

 

Hoe sal ick u bekeeringh hier bewijsen,

 

Een Enghelsche tongh oock daer toe behoeft.

 

2.

 

V an Godt hoort gy een stem soo wonder krachtigh,

 

Die seyde, Augustine neemt en leest,

 

Niet doof hebt ghy hier toe gheweest;

 

Ghy hebt ghelesen, en oock seer aendachtigh,

 

Met dese woorden Godt u ziel gheneest.

 

3.

 

G hy worpt van u alle die Ketters boecken,

 

En leest in de Schriftuer met neerstigheydt,

 

Daer ghy leert alle heyligheydt,

 

De Ketterijen sagh-men u vervloecken,

 

Ghy wordt ghedoopt met grooter vrolijckheydt.

[p. 82]

 

4.

 

V ol liefde wesende gaet ghy in-stellen

 

Een Order die is groot en wonder daer,

 

Veel jonckheydt u oock volghen naer;

 

De Ketterijen beghint ghy te vellen,

 

Hamer der Ketters zijt ghy nu voorwaer.

 

5.

 

S Eer ieverigh in zware penitenti',

 

In vasten, waken, bidden, ghy verblijt

 

V Moeder die u hadt beschrijt,

 

Sy siet u nu in groote abstinenti',

 

En wassen daghelijcks in heyligheydt.

 

6.

 

T ot Augustinus seyde Godt ghepresen,

 

O Augustine vrindt bemindt ghy my?

[p. 83]

 

Dat ick waer Godt (antwoorden hy)

 

Ghy Augistinus, dat niet en kan wesen,

 

'k Sou manghelen, o Heer! ghelooft dit vry.

 

7.

 

I n 't Bisdom van Milanen wirt ghekoren

 

Voor Bisschop Augustinus wonder groot,

 

Die daer sijn schaepkens totter doot,

 

In alle deughden ginck ghedurigh voren,

 

Altijdt sorghvuldigh, laet s'in gheender noot.

 

8.

 

N estorius, Arius oock daer neven,

 

Pelagius, en al dat quaedt ghebroet,

 

Heeft hy ghebroght onder den voet,

 

Sy moeten al voor desen Leeraer sneven,

 

Met sijne schriften hy hun zwichten doet.

[p. 84]

 

9.

 

V oorwaer ghy zijt een licht weerdigh verheven,

 

O Augustinus! op den kandelaer,

 

Ghy blinckt nu inden Hemel klaer,

 

Maer opder aerden uwe schriften leven,

 

Om ons te helpen altijdts wonderbaer.

 

10.

 

S oeten beminden Vader naer u scheyden,

 

Naer uwe doodt (seggh' ick) op eenen bot

 

Als men songh, heyligh, heyligh Godt,

 

Spronck op u hert van vreughden, helpt ons strijden,

 

Verwerft u kinders een gheluckigh lot.