Het lieffelyck orgel-pypken
(1664)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 129]
| |
Ghy zijt sterck dit bevroet,
In onse Moeder soet
In die heylighe Kerck. bis.
2. Een Weduwe t'is klaer,
Is groot en wonderbaer,
Het is weerdigh ghekent,
Christus is haren man,
Die sy oock vinden kan,
Int t'heyligh Sacrament. bis.
3. Hy heeft als Testament,
Gheschoncken dit present
Aen sijne Bruydt seer reyn,
Om haer ziel te versaen,
Dat sy door hem sou gaen,
Eens in des Hemels pleyn. bis.
| |
[pagina 130]
| |
4. Wilt ghy weten die baen,
Hoe ghy sult komen aen,
Dickwils tot dit bancket,
Soeckt eenen Herder goet,
Die u tot deughden spoet,
Volght hem als s'Heeren wet. bis.
5. Siet hoe Godts Moeder heeft
In desen staet gheleeft,
En haren Godt verblijdt,
Hy liet haer in dit dal,
Om die Apostels al
Te stercken t'alder tijdt. bis.
6. Sy snaeckten seer voorwaer,
't Gheloof verlichten haer,
Sy sagh dat Godt bemint,
| |
[pagina 131]
| |
Al sagh uyt sijnen Throon,
Dat hy hadt grooten loon,
Voor die hem hier wel dient. bis.
7. Die heylighe Schriftuer,
Die wijst ons wonder puer,
O Weduwen bedacht!
Dat Godt is hunnen Vaer,
Dat hy oock wilt door haer,
Thoonen sijn wonder kracht. bis.
8. D'oudt Testament dat prijst,
Die Weduwen 't bewijst,
Hoe Iudith door Godts macht,
Eens Holofernes hooft,
Seer kloeck heeft af-gheslooft
Als hy het minst verwacht. bis.
| |
[pagina 132]
| |
9. Waer door sy neder-lijdt,
Dien bloedighen strijdt,
Die daer aenstaende was,
Een Weduwe is groot,
Al is sy arm en bloot,
Ick sal 't u toonen ras. bis.
10. 't Sarepta inde stadt,
Oock een arm Vrouwken sat,
Een Weduwe seer milt,
Elias eyschten broodt,
Al was sy selfs in noodt,
Sy spijst hem soo hy wilt. bis.
11. Sonder troost te ontfaen,
En liet sy hem niet gaen,
Sy backten 't leste meel,
| |
[pagina 133]
| |
Godt sagh haer mildtheydt aen,
En heeft open ghedaen
Sijn schatten groot en veel. bis.
12. Godt heeft ghebenedijdt,
't Meel, Oli, hy verbreydt,
Soo dat sy noyt daer naer
Ghebreck gheleden heeft,
't Nieuw Testament dat gheeft
Oock schoon exempels daer. bis.
13. Het toont u oock met vreught,
Veel Weduwen vol deught,
Daer Godt uyt liefden reyn,
Wonder in-vloyeden siet,
Die wilt verkrijghen iet,
En magh niet ledigh zijn. bis.
| |
[pagina 134]
| |
14. Siet Monica seer soet,
Die bidt in diep ootmoet,
Voor haren soon bemint,
In tranen nacht en dagh,
Tot dat sy vrolijck sagh
Dat hy Godt heeft ghedient. bis.
15. Godt heeft door haer bekeert,
Die-men voor heyligh eert,
't Is Augustinus wijs,
Siet hoe Godt heeft ghewracht,
Door Vrouwkens sonder macht.
Brigitta haelt den prijs. bis.
16. Hy stelt haer soo ick merck,
Een Leeres van sijn Kerck,
O Weduwen met lust!
| |
[pagina 135]
| |
Verblijdt u inden Heer,
En gheeft hem altijdt eer,
In hem is volle rust. bis.
|
|