Den gheestelijcken echo

[p. 46]

Iesus schrijft de Siel voor sijn goddelijcke wetten en reghels.

Op de Wijse: O liefste lief wanneer sal het wesen. (ofte) Hollandt, Zeelant vol practijcken. (ofte) Galathé alby haer schaepen.

1. MYn lieve bruyt, mijn soete vriendinne,
In teecken dat ick u beminne,
Com ick u vriendelijck spreken aen;
Ghy hebt aen my u trouw ghegheven,
En aenghegaen een vast verbont,
Dees wetten heb ick u gheschreven.

2. Ghy moet u selven grondigh versterven,

s'VVerelts vermaeck en sinnen-lust derven,
En wesen als de wereldt doot,
Ontreckt u van de creatueren,
En haer verganckelijcke vreught,
't Is buyten my ten kan niet dueren.

3. Ghy moet beminnen die u zijn teghen,

En tot hun welvaert zijn gheneghen,
Met jonsten, liefde toeghedaen,

[p. 47]

 

Stort u ghebedt voor die u vervolghen,

 

Met spijt, injurie en verdriet,

 

En hout op niemandt u verbolghen.

 

4. U eyghen liefde die moet ghy vergeten,

 

Spot, schimp en smaet voor soet op eten,

 

En bly zijn als ghy wordt veracht,

 

Mijn Cruys ghewilligh leeren draeghen,

 

Al valt het swaer aen de natuer,

 

Van gheen mishandelingh u beclaeghen.

 

5. VVilt ziel u selven niet turberen,

 

Over dat ick hier publiceren,

 

'k Heb u in alles voor ghegaen,

 

Tot alle leet quam ick my buyghen,

 

Mijn leven, lijden en mijn doodt,

 

Sal hier van gheven een ghetuyghen.