Den gheestelijcken echo

De Siel verhaelt de wellusten en costelijckheydt van het huys des Heeren.

Op de Wijse: Philis mijn tweede ziel.

1. GHeen tongh vol aerdigheydt,
Noch pen vol snelligheydt,
En heeft beschreven oyt den minsten graet
Vanden verheven hemel-rijcksten staet,
Noyt is in s'menschens hert ghedaelt,

[p. 118]

 

Hoe't wesen Godts den hemel heel doorstraelt,

 

Al woud' ick spreken een heel eeuwigheydt,

 

'k En had noch't alderminst niet uytgeleyt,

 

2. Dees stadt die is ghebout

 

Van puer en louter gout,

 

De vloersels van dees goddelijcke sael

 

Is suyver gout, doorschynent als cristael,

 

De poorten van dees edel stadt

 

Sijn fijn ghesteent, onprijsbaer groot van schat,

 

Peirels, Robynen, Esmaragden schoon,

 

Elck van die blinckt oft waer een hemels throon.

 

3. Men heeft in dit paleys

 

Den over-vollen heys,

 

Al wat men wenscht en Iust dat wordt voldaen,

 

De schatten en tresoiren open staen,

 

Den Lust-hof, Boomgaerts en Warandt,

 

Met aller lust en weldt staen beplant,

 

Een jeder vlicht met vreught den glorie crans,

 

Godts Moeder leyt den suyver maeghden dans.

[p. 119]

 

4. Des reuckx voldoeningh is

 

Sonder ghelijckenis,

 

Den geur van al de zielens heyligheyt,

 

Den onbepaelden hemel heel doorspreyt,

 

d'Inwoonders van dees hemels pleijn

 

Sy schynen al aen Godt ghelijck te zijn,

 

Sy swemmen in een alderwelden smaeck,

 

Als in een zee van alderhandt vermaeck.

 

5. Men hoort in't hemels hof

 

Den overblijden lof,

 

Van Godt en van dat aldersoetste Lam,

 

Dat om ons saligheydt op d'aerde quam,

 

Met palm-tacken inde hant,

 

Men finghter en men looft Godt heel plaisant,

 

Glorie, lof en alle heerlijckheydt,

 

Zy onsen Godt tot inder eeuwigheydt.