Den gheestelijcken echo

De Siel verwondert haer over de goetheydt Christi in sijn Besnijdenisse.

Op de Wijse: Comt verwondert u ô menschen.

1. SOeten Iesus uytvercoren,
Wonder is u liefde groot,
Den armen mensch die was verloren,
En ghevallen inde doot,
Maer u goedertiere ooghen
Sagh den armen sondaer aen,
Gy en kost dat niet gedoogen,
Dat u schepsel sou vergaen,
Wonder soetheydt, uyt puer goetheydt,
Neemt gy onse menscheyt aen.
2.

Iesu oorspronck van ons leven

Heer en Schepper van den al,
Die sien ick hier van koude beven
Ligghen in een beesten stal,
Om een arme slaef te soecken,

[p. 125]

 

Comt Godt uyt sijn hemelrijck,

 

Laet hem winden inde doecken,

 

Wort hier in een Crib gheleyt,

 

Kintjen teere, grooten Heere

 

Waer is uwe Majesteyt.

 

3.

 

Voor den mensch die door de sonden

 

Was geworden duyvels kint,

 

Wort Godt hier een kint bevonden,

 

Siet van vont de liefde vint,

 

't Woort dat van al eeuwigheden

 

In Godts vaders wesen stont,

 

Leyt op strooy, en wort besneden,

 

Wort nu voor den mensch ghewont:

 

VVeeght met stade, dese daden,

 

Siet hoe veer de liefde comt.