Den gheestelijcken echo

[p. 127]

De Siel verheught haer inde glorieuse Hemelvaert vande alderheylighste Maghet Maria, ende bidt om haeren bystandt.

Op de VVijse: Echo wil ick terghen.

1.
COmt hemelsche gheesten,
Op dees blyde feeste,
Vervult nu met jolijdt,
Gheheel het aerdtrijck,
Laet hooren, u chooren,
VVilt den lof verkonden,
Van die suyver Maeght,
Die daer sonder sonden,
Godt altijdt behaeght.
2.

Sy comt inghetreden

Met d'olyf van vrede,
Uyt dit aertsche stof,
In het hemels hof,
Sit heden, met reden
Boven d'Enghels chooren,
Op een nieuwen throon,
Om dat sy te voren
Heeft ghebaert Godts Soon.
3.
Nu dan onse Vrouwe,
Alle mijn betrouwe
Is naest Godt op u,
Wilt my hooren nu;
Mijn traenen, vermaenen
U, ô lieve Moeder,
Bidt aen uwen Soon,

[p. 128]

 

Want hy is ons broeder,

 

En oock onsen loon.

 

4.

 

Ick ligh hier ghebonden,

 

En beswaert met sonden,

 

In dit traenen dal,

 

Vol van ongheval,

 

Ick claeghe, ick vraeghe,

 

Ick roep met verlanghen,

 

Heer, ô Heer hoe lanck;

 

Moet ick noch ghevanghen

 

Sijn in't vyandts landt.

 

5.

 

Breeckt met uwe handen,

 

Mijne droeve banden,

 

Maeckt mijn ziele vry,

 

Van dees slaverny:

 

'k Sal loven, daer boven,

 

Als ick sal in glorie

 

Sijn in 't hemelrijck,

 

Gheeft my de victorie,

 

Naer den droeven strijt.