Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Inde eeuw' van Adams tijden.1. LEstmael heb ick wonder dinghen
Ligghen droomen, want my docht
Dat ick d'aerd' wou overspringhen,
En gaen vlieghen door de locht,
Ick drongh t'midden door de wolcken,
Tot verwonderingh der volcken,
Tot dat ick op't lest vernam,
Dat ick in den hemel quam.
2. Ick van vreughden sonderlinghen
Heel vervult, wierp mijn ghesicht,
Om te sien veel wonder dinghen,
't Gheen besluyt dat hemels licht:
| |
[pagina 135]
| |
Ick versmolt schier in't verblijden,
't Scheen de wereldt my benijden,
'k Vont my weer op d'aerde staen,
Al mijn vreught die was vergaen.
3. Sijnde weer ghestelt op d'aerde,
Wou ick uyt godtvruchtigheydt,
't Minder-broeders cleer aenveerden,
't Welck my wierdt toegheseyt,
Tot mijn vreught wierdt ick ontfanghen,
De grau cap my aenghehanghen,
En dee mijn noviciaet,
Maer de professie quam te laet.
4. 'k Voer daer naer met volle seylen,
Maer ick was seer haest ghelant,
Want den voor-wint blies somwijlen
Aen den Japonoisen strant,
Daer sagh ick't gheloof floréren,
Spyt des duyvels triumphéren,
Soo menigh vroom Martelaer,
| |
[pagina 136]
| |
Oft in d'eerste tijden waer.
5. 'k Sagh de marckten vol van staecken,
Cruycen, vieren en schavot,
'k Stont en vlamde om te g'raecken
By Godts vrienden in het hof,
'k Wierdt ghevanghen en verwesen,
Om levend' verbrant te wesen,
Soo dat het my docht voorwaer,
Dat ick was Godts Martelaer.
6. Hier naer wierdt ick opghenomen
Tot het weerdigh Priesterschap,
'k Was van vreught schier inghenomen,
Siende my op desen trap,
'k Wierdt ghewijt, ghesalft gheschoren,
Groot gheluck scheen my gheboren,
Maer ten quam my niet te pas,
Mits het maer een droom en was.
7. Leert ô mensch dat d'aertsche saecken,
Oft in droom is, oft in't zijn,
| |
[pagina 137]
| |
Al op een manier vermaecken,
Want sy niet lanckduerigh zijn,
't Sijn al droomen en comedie,
Oft wel eer een droef tragedie,
Die sijn act heeft wel ghedaen,
Sal van Godt den prijs ontfaen.
FINIS.  |
|