Werken. Deel 5

(1908)–Julius de Geyter– rechtenstatus


Aan een Amsterdammer Wat al water, water, water Viel en valt er, stond en staat er! Was dat toch een zomer, Vriend, Om naar Amsterdam te stoomen? 'k Had mij moeten laten stroomen, Door de kruinen van de boomen Op genade van den wind..... Anders waar' ik wel gekomen Met mijn vrouw en met mijn kind!
[pagina 142]
Maar Gij moet naar Brussel, Gij..... Reis toch Antwerpen niet voorbij Zonder u voor twee, drie dagen In een vriendenhuis te wagen, Zit eens met een man ten disch Wien dees aard een hemel is. Laat zijn vrouw de hand U drukken En zijn kind u bloemen plukken. Eer ge hun laat kijken wat Amsterdam al schoons bevat, Kom eens zien wat kunstjuweelen Aan de Schelde d'oogen streelen En wat tijd van trots en macht Marnix' Antwerp tegenlacht: Hier zal haast een grootheid pronken Als aan 't Y de Geuzen schonken..... Dus gekomen, - of Ge ziet Mij ook aan de Senne niet; En ik zal van heel mijn leven Mij naar 't Y niet meer begeven!