Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 264]

['t Regent, 't regent rechte nêerwaard]

't Regent, 't regent rechte nêerwaard,

heel den dag; geen zonne en zie 'k,

noch beneveld noch aan 't spertelen

door de wolken. 't Jaar is ziek:

't sukkelt, op zijn' laatste voeten
stuipende, en zal sterven moeten:

eer veel tijd

zijn 't oud jaar wij weêrom kwijt.

Vaart dan wel! 't Is Alderheiligen,

en voortaan geen sprake meer

van 't zij vroege of late zomers,

winter is 't, zoo 't was weleer;

winter is 't, en onweêrsvlagen,
erger nog zie 'k alle dagen:

overal

niets als rein- en regenval.

Regen, als de zonne, aan 't zinken,

blijdzaam heuren boge spant,

alderlei gebont van verwen,

over heel ons Vlanderland;

dan zijt gij mij wilkom, regen,
dan ja, lacht mijn herte u tegen,

maar nu niet,

daar het zon noch mane en ziet.

Regen, als de lange dagen

brandende in den hemel staan,

en 't geweld der zonnebeitels

volk en vee doen zoekend gaan

om nen schild, een' schauw te vinden,
komt gij dan de hitte blinden

hier of daar,

regen, speit en spettert maar!

[p. 265]

 

Regen, als de boomen buigen,

 

slaande weg en weêr hun loof,

 

als de donder kletst daartusschen

 

bei mijne ooren dol en doof,

 

dan, dan is 't me een deun, daaronder

 

dichtende, in een' woordendonder

 

't wilde woên

 

uwer gramschap na te doen.

 

 

 

Als het veld, na lange droogten,

 

openberst en dorre ligt;

 

als de Priesters ommegang en

 

beêvaart doen, uit herdersplicht,

 

jaagt dan, met uw' regenzwepen,

 

vane en vendel, nat gezepen,

 

heel 't gezin

 

vroolijk weêr te kerken in.

 

 

 

't Regent, 't regent lange steerten,

 

rechte neêrwaard; zonder staan

 

houdt het, van den vroegen morgen

 

tot den laten avond, aan!

 

Aller heiligen, aller zielen

 

biddag heet mij neêr gaan knielen:`

 

‘Requiem!’

 

roept mij kerk- en klokkenstem.

 

 

 

Ruste en vreê zij allen dooden,

 

bidde ik; zij dat levende is

 

mede ontfermigheid geschonken,

 

bijstand en vergiffenis,

 

tot dat, vrij van alle vlagen,

 

vrij van natte en drooge dagen,

 

eeuwig al

 

onze ellende staken zal!

 

 

 

1-11-1892(?)