Den hoonig-raat der psalm-dichten ofte Davids psalmen met d'andere lof-sangen

Den Cviij. Psalm

O God, mijn hert is nu bereid
Tot lof-sang, en tot dankbaarheid.
Mijn eeren-tong u prijsen zal,
Met Psalm-gesang, en soet geschal:
Waak op mijn Luite, voor den Heer;
Op mijne Harp, ontwaak nu we'er;
Met dat de dag begint te naaken
Zal ik met lof-gesang ontwaaken.

2 Ik zal u looven, en uw eer
Verbreiden, onder 't volk, o Heer;
Ik zal u roemen in 't gemeen,
Door Psalm-gesang, by ieder een;
Want uwe groote goedigheid
Is booven 's Heemels top verbreid;
En uwe waarheid zal ons weesen
Zo hoog de wolken sijn gereesen.

3 Verhef u booven d'Heemels, Heer,
Op al de Aarde toon uw eer:
Laat uw beminden zijn gered;
Uw hand geef heil, hoor ons gebed.
God sprak dan in sijn heiligdom,
Dies spring ik op, en juicher om,
Dat Sichem ik mijn erf-deel heeten,
En 't dal van Succot af zal weeten.

Pause

4 Het land van Gilead is mijn,
Het zal my onderdaanig zijn:
Manasse, met sijn gansch geslacht,
Is mijn en buigt sich voor mijn magt.
't Huis Ephraims, de stut van 't rijk,
Versterkt mijn

[fol. X1r]

hooft besonderlijk:
En Iuda zal mijn wetten geeven,
Daar ieder een heeft na te leeven.

5 Ik ben der Moabieten Heer,
Sy moeten doen wat ik begeer,
En als een wasch-pot zijn bereid,
Ook tot de snoodste dienstbaarheid:
'k Zal Edom eeven-eens zo doen,
En werpen daar opmijne schoen:
Ook zal ik Palestina dwingen,
En met gejuich daar over singen.

6 Wie voert my nu, langs 't rechte pad,
Tot in een vast-gemaakte stad?
Wie sal my leiden by der hand,
Met seege, tot in Edoms land?
Zult gy het self niet zijn, o Heer,
Die ons verstooten had wel-eer?
En die, o God zo groot van magten,
Niet uit-toogt met ons' heier-krachten.

7 Geef gy ons hulp, in lijdens tijd,
Die uit benauwtheid ons bevrijd,
Zo gy uw volk hebt toegeseid;
Want 's menschen heil is ydelheid.
Wy zullen zijn in Goode hoen,
En in hem kloeke daaden doen:
Hy zal vervullen onse beeden,
Ons we'er-partijders gansch vertreeden.