Zij zingen

[p. 84]

Ons hofken

Roode rozen in ons hofken
Naast de blanke jassemien;
En drie muschjes op het hekken
Die er zitten naar te zien,
Wijl de zon kaar beste doet!
In den zomer is het goed!

Doode takken in ons hofken
Dat verlaten ligt en treurt.
Grauwe wolken die ons zenden
Sneeuw en regen om de beurt,
Wijl de zon kaar glans begroef.
In den winter is het droef!