De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw

[p. 260]

Aan G.K.

DOor Vrienden die aan uw Verjaardag denken
Word ik gevergt om u wat Ryms te schenken;

Geliefde Ziel, schoon dat geen Rym-lust t'hans

My Bloem of Blad geeft tot de Letter-krans.

Ik moet en wil dien wil gehoorsaam wesen;
Dog is het stram, dat ik u sal doen lesen,

Dat stel ik op dier Vrienden reekening:

En hef dus aan op sulken voor beding.

U die van daag tot dry-en-vyftig Jaaren
Gestegen zyt, en lust uyt puyk van blaaren,

In verw en geur om 't hooft geen Lente kroon,

Al blaakts' in 't oog der Jonkheid nog soo schoon:

De Meymaand houw haar Bloemen die verslensen;
Ook, lof gesmuk en stapels yd'le wenschen,

Met jok door-spekt, waar uyt men in 't gemeen

Jaardigten smeed, behaagt u dat? och neen!

Uw Geest en Ernst is hooger opgesteegen;
Wat blyf ik dan om digtstof nog verlegen?

Die vloeyt my toe, wanneer ik overslâ,

Dat uwe God soo Ryklijk syn genâ

In 't kleyn bevang, van Herssens en van Leden:
Heeft neergestort, daarse uytvloeyt door uw zeden:

Die onbeschroomt waar gy maar spreken meugt

Uw Naasten leert den grond van Troost en Deugt:

In 's Heeren werk soo yevrig als gestadig;
Na Geest en Vlees Uw Mede-mens weldadig:

Myn Dorcas, hoe gering in uw gelaat

Een Moeder in uw Maagdelijken Staat!

Die vol van liefde en teerheid elk bejegent
Want God gewis uw Heyl'gen arbeyd Zegent;

Met Zielen die men voor uw Queeksels kent,

Gewonnen, door uw aangelegt Talent.

[p. 261]

 

Uw Voorbeeld moet hoogstygender verstanden

 

In 't loopen slap van knyen, en traag van handen,

 

Door stil verwyt, verstrecken tot een spoor:

 

d'Eenvoudigheid, breekt met uw yever door.

 

Als 't swacke soo beschaamt de Sterk en Wysen

 

Laat ons met u den Vryen Gever prysen:

 

Die syne kragt doet sien in swacker vat.

 

Hy stier al voort uw gang op 's levens padt:

 

Om Zielen uyt haar duysternis te trecken,

 

Door u; soo lang hy nog uw tyd sal recken:

 

Tot dat gy, als uw post is uytgestaan,

 

Den loop-prys die op 't eynde van de baan

 

Gehangen is, gewislijk sult verwerven:

 

Die 't sterf'lijk deel dan af-legt met uw Sterven.

 

Dit wort gewagt van ons, en my die blyf

 

Een Suster na den Geest van Geertruyt Kuyf.