Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 240*]

[‘En nu deze waarheid dus hier zoo staat]

‘En nu deze waarheid dus hier zoo staat,
dat God is eindloos geest en lichaam, nu
daagt er misschien iets van 't geluk in u,
dat gloeide op het zacht denkend gelaat
van allen die zoo begrepen Gods staat.
Waardoor hun stem zooals een wind zoo luw
zeide dat elk ding schoon is, geen schaduw
ergens; dat schoonheid eeuwig vreugde had.

En gij ziet achter dat gevoel een waarheid,
omdat gij voelt dat het begrip van 't ware
vreugde moet geven, en die dingen schoon
dus zijn, die gij zoo ziet in ware klaarheid.
Want schoon zijn immers die dingen die baren
vreugde, als ze zijn in ons metterwoon?’