Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[p. 96]

t’Samen-sangh tusschen Lerinde en Hylas. Op verscheyde Toonen.

Hylas singht,
Stemme: Florida.

Lerind u over schoonheyts beelt,
Heeft in desen boesem geteelt,
De onvernoeghde minne:
Ghy zijt de leytster van ‘t eenich wit,
Het wit dat ghy besit,
Ghy zijt mijn siels Godinne.

[p. 97]

Lerinde singht.
Toon: Het vinnigh stralen van de Son.

Ick vlucht voor u door dese praet,
Het sijn vergeefsche praten,
V doen mijn gans niet aen
Hylas wilt dees praet laten.

Hylas singht,
Toon: Vaert wel verheven throon,

Hoort, hoort, mijn waerde Vrouw,
Ontfanght van mijn, mijn trouw,
Die ick niemandt sal geven,
Aen Lief-waerde maeght,
Want ghy in u borst draeght
Al mijn lust, ziel en leven.

[p. 98]

Lerint singht,
Stemme: ‘t Vinnigh stralen.

Gaet gaet u trouw begeer ick niet,
Ghy kunt mijn niet vermaken,
Daerom die een ander aanbiet,
En wilt u quelle staken.

Hylas singht,
Stemme: Treurt edel huys Nassouw.

Wel hoe dus waerde Vrou,
Wel hoe sijt ghy soo schoon,
Kan ick u niet vermaecken,
Dat is maer Maeghden-praet,
‘k Bid u wilt dit seggen staecken,
Want die niet verd’ en gaet,

[p. 99]

Lerindt singht,
Toon: ‘t Vinnigh stralen.

Ia wel ick Singh mijn oude wijs,
Ghy kunt mijn niet bekoren,
Ick ben voor u al veel te wijs,
V praet is al verlooren.

Hylas singht.
Toon: Poliphemis.

Wel sal het dan niet geschieden,
Mijn te bieden,
Uwe waere min en trou,
Sult ghy die van gans u leden,
Mijn niet geven,
Adieu vaert dan wel me-vrou.

[p. 100]

Lerindt singht,
Stemme: Het vinnigh stralen.

Adieu Hylas adieu mijn vrint,
Wilt soo lange gaen soecken,
Tot dat ghy wat te vryen vint,
Soeckt vry in alle hoecken.

Hylas singht,
Toon, Lief uytvercoren.

Tis goet de sinne,
Niet al te heet,
In ‘t vier van minne,
Te saem gesmeet,
Want door ‘t genieten,
Van ‘t minne-vier,

[p. 101]

 

Rijst veel verdrieten,

 

Voor kleyn plasier,

 

Die niet te hart loopt,

 

De min niet dier koopt,

 

Een blaeuwe scheen,

 

Gater mee heen.