|
| |
| |
Vierde uytkomst
Griet en Severijn uyt.
Wie houd mij, dat ick u niet daedelijck ontziel.
Wel, is het dan mijn schuldt?
Had ghij de deur ontsloten,
285[regelnummer]
Soo was dat edel bloed bij nachte niet vergoten.
Dat wou ick gheeren doen.
Is dat mijn morghengroet of wel u goedendagh?
Siet op een ander tijdt wat dat ghij komt te spreken.
Ick sal u noch den kop in duysend stucken breken.
290[regelnummer]
Gaet, roept ons Dochter, rap!
Daer komse, vrouwke-lief.
Agnes uyt.
| |
| |
Al nae wensch. Hij sond mij dezen brief
Met testimonium van sijn geslacht en leven
En voordts twee geldekens om aen sijn Lief te gheven.
Hoe veel? wat is 't voor munt?
295[regelnummer]
Rap, steekse in u sack, ick kom hem daer te sien.
Ick wordt gelijck een schip nu hier, dan daer ghedreven
Tot dat ick vind de haef en voester van mijn leven.
En oock van mij ghegroet.
Weet, dat mijn heuscheyd u de selve eere doet.
300[regelnummer]
Wat schort u Vader, Lief?
Sijn smert kompt mij te pranghen.
Haelt Vader eenen stoel. Monsieur, nemt u ghemack.
| |
| |
Wat drommel heb ick in, alweder groote kack.
Met oorlof (goede lien) ick moet eens achter treden.
Daer, stocken op u leden.
Roert ghij noch uwen beck,
Seght, luysbos, sonder-vreughdt, ghij uytghelaeten gheck!
Sijn rebben sijn verkoudt.
O, al te haestig trouwen!
Wat komter menigh man, deur u, tot groot berouwen.
310[regelnummer]
Verstijfden Venusboef, Jan-haghel, armen haen,
Die met een Vrouw als ick, niet weerdigh zijt te gaen,
Wilt uwe snoode tongh bedwinghen tot het swijghen,
Of gij sult van dees hand noch duysend vuysten krijghen.
Hij heeft aen 't vat gheweest.
315[regelnummer]
Daer is soo droncke prij niet in de gansche stadt.
| |
| |
Stil, soetjes, staeckt ghekijf.
't Is weerdigh om taenschouwen
De schoone achterlocht. Wel, perle aller Vrouwen,
Sal Poffer eens ten eynd' geraecken uyt 't verdriet.
Wat isser meer te doen? Ick bid u, spreeckt, ghebiedt.
320[regelnummer]
Dat staet in Moeders wil en Vaders welbehaeghen.
Ey goedtheidt, die de kroon van alle goedt magh draghen,
Ick hope ons verschil is heel te neer gheleyt.
Vermits u goede faem en onderdaenigheydt
En dat mij is bekendt u goedt en deughdsaem leven,
325[regelnummer]
Siet daer, mijn weerde Kindt, dat kom ick u te gheven.
Tot danck komt mijne handt haer trouw en dienst te bien.
Wie heefter schoonder Paer sijn leven oyt ghesien?
Sa lustigh, slaet, Tamboer, laet de trompetten blaesen!
Wel wat is dat gheseyt? Hoe komt ghij soo te raesen?
Wat is dat voor een beest?
Het is den Lofsangh, Lief, van onse Bruyloft-Feest.
| |
| |
Dat liedt mij niet bevalt.
Wat lust Mevrouw te hooren?
Dat ghij u beck toehoudt en mij niet sult verstooren.
Het jonstig trouwgheval mij dwinght u slaef te zijn.
335[regelnummer]
Vrouw Venus compliment, dat haet ick als venijn.
Dies, Poffer, blijft ghesondt, den tijdt sou mij verrassen,
Maer binnen een half uer, soo dient ghij op te passen,
Of anders, vreest u huyt.
Severijn, Griet en Agnes binnen.
Doch 'k vreese tevergeefs, de liefd' soo niet verflauwt,
340[regelnummer]
Te meer, mits haer ghelaet en minnelijcke ooghen
Getuyghen, al te klaer, dat ick niet ben bedroghen.
Laet bangh zijn die begeert, 'k en vreese niemant niet.
Den achterdocht en vrees verjaegh ick deur een liedt.
Drinckt uyt, riep mancke Fob, en liet fiolen sorghen,
345[regelnummer]
Al die langh leven wilt magh sigh niet veel verbolgen.
Jorden, met een slijpmolen, uyt.
Sliep mes en schaer, veur kindt en vaer!
Sien ick daer Jorden niet, dat ben ick onghewent.
| |
| |
Soud ghij de konst begrijpen
Aen mijne spansche poock een scherpe punt te slijpen.
350[regelnummer]
Die stel ick als een naeld.
Vertoeft, ick kom haest weer.
Welaen, terwijl ghij gaet, soo slijp ick noch een scheer.
Jorden singht al slijpende dit volgende liedt:
De Sanghers, de Sanghers, sijn gheheel verslaeghen,
Want Musica, die arme konst, kan geenen last meer draghen.
Hebbense dat ghedaen, doense, doense,
Hebbense dat ghedaen: Hans Geus komt aen.
Mijn buycxken, mijn buycxken, plagh ick wel te smeeren,
Nu moet ick bij ghebreck van gheldt, met slijpen mij gheneeren,
Hebbense dat ghedaen, doense, doense,
Hebbense dat ghedaen: Hans Geus komt aen.
Poffer uyt.
Daer is dat edel stael, eenieders welbehaeghen,
Waermé Rodrigo heeft de Mooren gantsch verslagen
355[regelnummer]
Mijn Vaders eyghen Broer, een Man als eenen boom,
Ontsaghelijck en vrom. Wilt ghij hem recht bekijcken,
Besiet mijn aenghesicht, soo kont ghij vonnis strijcken.
| |
| |
Het heeft mij wel gedocht, schoon ick daer noyt van sprack,
Dat in u langhe tonghe een kloecke krijghsman stack.
360[regelnummer]
Maer segt eens, vromen Held, hoe komt ghij hier te dwaelen?
Ick ben ghetrouwt, dat moet ick u verhaelen,
Een boose vrouwe-tongh, dat is een quaedt venijn.
O 't is soo lieflijck dier.
365[regelnummer]
Ick ben soo haest niet t'huys, of 't is: mijn lief, wat wille?
Noyt sagh ick schoonder mensch, begaeft met alle deughd,
Goedhertigh, minnelijck, een huys vol rust en vreughd.
Ghewilligh, wel ter tael, seer maetigh in manieren,
Niet trots, maer die haer Man in alles weet te vieren.
370[regelnummer]
Sij heeft een schoone stem en singht gelijck een vinck,
S'heeft tanden als ivooir, blond haertje als een rinck.
Kort en rondtuyt gheseyt: het is de schoon Heleen.
bijkomingh
Wel, Joncker Hanne-gat, mijn Heer van Arme-reen.
Is dat op d'uer ghepast, spreckt, esel, slechten Lauwen,
375[regelnummer]
Nemt, stinck-broeck, Belsebuch.
| |
| |
O bloem-hert, sijn dat klauwen.
Swijght, of siet, mijne handt die komt u oock aen 't vel.
Soo wierd ick meer geplaeght als die sijn in de hel.
Siet op een ander tijdt ons beter op te passen.
Merckt wat mij dienstigh is en mijd al sulcken plassen,
380[regelnummer]
Of andersints krijght ghij een kaeckx-smet of een buyl.
Jae, bijt u af de neus en spouw hem in u muyl,
Verraeder, als ghij zijt.
En komt hier nu geen hulp, soo gaen ick heel verlooren.
Griet en Agnes binnen.
Wat is hier veur ghetier?
Och! sulcken helsch ghespoock.
Met dat u sagh, verdween het als den roock.
Wel tot sijn hooghste luck, ten had mij niet ontloopen,
Want al die mij vergramt en heeft niet goets te hopen.
Ick vecht voor goedt en bloedt. Wie smaedt lijdt dat ick weet,
Die wordt door desen arm ghewroken van sijn leet.
| |
| |
390[regelnummer]
Soo sijt gij wel bij tijdt tot mijn gheluck hier komen.
Spreckt uyt. Een goede borst en moet veur mij niet schroomen.
Ick ben, doch tot mijn leet, aen 't booste Wijf ghetrouwt,
Dat oyt de aerde droegh: sij schettert, schreeuwt, en klouwt,
Ghelijck een helsche kat.
Dat sal haer wel berouwen.
395[regelnummer]
Het is een slanghe-vel en schuym van alle Vrouwen.
Sij heeft, als Judas hadt, twee tonghen in haer mondt.
Leydt mij maer naer u huys, mijn handt diendt tot verbondt
Van vriendschap ende jonst, die elckeen klaer sal blijcken
Soo haest ick aen die Wijfs sal mijne salve strijcken.
400[regelnummer]
Ick leef bij dese konst, mijn hert vermagh haer niet,
Mits sij soo menigh Man hier brengen in 't verdriet.
Contant en Poffer vertrecken sich op d'eynde des thiaters.
|
|
Auteursrecht onbekend