|
| |
| |
| |
Actvs Secvndvs.
PETRVS.
INimica nostro Romuli pubes Deo,
Profaniorque turba sacrifici gregis,
Quaeque innocentes non refugistis manus
In me venite vincula. en vltro reum
Vereque sontem. quicquid est actum hactenus
Merui videndo: si quid est vltra mali
Merui timendo. me petenti non face
Vincenda nox est, non Latina vnum in scelus
Miscenda templi cum satellitio manus,
Non dux emendus, perfidoque amplexui
Ponenda merces: dabitur hoc gratis caput.
Huc huc adeste: stabitis, nec turbine
Collapsa subito terga percutient solum.
Dabo retorta sponte nodis brachia,
Et ipse plagis vultus occurret suis.
Saevire iam vacabit, an solae placent
Cum scelere poenae? segnis est vester furor
Nisi in immerentes? ratio constat criminum
Vtrinque: vobis facta quod fateor mea,
Mihi quod negavi. Iudices sancti, quibus
| |
| |
Iurata testes venditant mendacia,
Audite facinus. Gente Galilaea satus
Terras reliqui mariaque ut Iësum sequar.
Proles Tonantis vera res mortalium
Haeres paterno missus imperio regit,
Adestque coelo liberator patriae
Captivus ille vester, & sceptri potens
Quem iudicastis. impium agnosco genus
Ferosque mores stirpis & proavos truces.
Sic providae quietis & fati reus
Benigniores impias patrum manus
Et dira pavidus ora respexit puer,
Qui mox vocanti Nilon impositus solo
Vtrisque saevam depulit terris famem.
Sic lapsa ab astris mella & aetherias dapes
Pertaesa fixis rupe Sinaea patrum
Seditio castris praetulit Mosi Pharum
Et servitutem. nemo vates entheo
Impune per vos corde concepit Deum:
Sed nemo inultus. Memphis, & rabies locis
Inclusa vastis, inque se armatae tribus
Adeo exciderunt, mox peregrini iugi
Mutata toties iura, & Assyriae domus,
Aquilaeque Magni, rupta cum templi sacra,
Mediaque victor aede Romanus stetit?
| |
| |
Peiora restant. haec ministerio manus
Vtinam placeret. vertere infidas libet
Sedes, & omni sueta sceleri viscera
Eruere ferro. Testor infaustum nemus
Cui luctuosas Christus affudit preces,
Quaesisse caedem, mixtus vt vestro Cedron
Iret cruore. tela compressit mea
Cui tela tenui, verbaque exemplo iuvans
Sanavit hostem. pavidus, vt partem sui
Sine se iacentem sensit, huc vertit faces,
Visaque Malchus aure vindicta minax
Et saeva quatiens vincula incurrit manum
Notam medelis: tactus aufugit cruor,
Redijtque trunco pristinum capiti decus.
Nocuisse Christo profuit tantum: Sed o
Scelerata turba vulneranti parcitis,
Trahitis medentem. Tu quid omnes per reos
Te, Petre, differs? si magistrum vindicas
A te inchoandum est. Ille tu semper ferox;
Cunctas lacessens pectore invicto minas,
Primos ad ictus cumque fortuna fugis.
Rebellis & desertor & fluxa fide
Quid non patrasti? Robori quisquis suo
Spes credit altas, nec dolos animi timet
Frustra placentis, perfidis sed viribus
| |
| |
Incumbit, huc respiciat, exemplum grave
Sortis caducae, quamque sint fragili loco
Humana: primos vsque sed punit suus
Error superbos. Quid meis restat malis?
Abominando scelere faedavi dapes
Potus & vndas. hoc ne quod tantum nefas
Iurare potuit ore gustavi impio
Veneranda mensae sacra? Proh pietas, & hos
Ergo fugaces Christe lavisti pedes?
Quis me nivosis despuens Libani iugis
Gemino citatas capite Iordanes aquas
Satis piarit? Tune Callirhoes liquor,
An vos alumnum poscitis patrij lacus?
Non ipse Nereus quem super Nilus ruens
Caerulea turbat ore septeno vada,
Non illud olim quod stetit proavis fretum
Rubente crimen abluat fluctu meum.
A me petendus imber. Heu cessant adhuc
Lamenta? lachrimis contumax vultus fluat.
Sic sic eundum est. verbere illiso sonet
Crudele pectus. hi decent ictus manum.
Miserande debes haec tuis Cepha malis:
Quid das magistro? non ferunt luctum parem
Quae facio quaeque patior. vt totam occupet
Nox ista vitam seque flendam per meos
| |
| |
Dispenset annos, spiritus medios tamen
Gemitus relinquet, nec satisfaciet malis
Interque luctus anima deficiet suos.
Iam fletis oculi? flere vos decuit modo,
Tunc cum precandi tempus, at vos languido
Captos veterno vetitus oppressit sopor:
Certe priusquam staret hostile ad forum
Ac ter negantis ora respiceret reus,
Alesque lucis crimina occineret mea.
Quae me recondet regio? qua maestum diem
Fallam latebra? quaero nigrantem specum
Qua me sepeliam vivus, vbi nullum videns,
Nulli videndus lachrimas foveam meas.
PONTIVS PILATVS. CAIPHAS.
TArpeie superum rector, & magni pater
Mavors Quirini, quosque nunc melius colit
Vrbs domina rerum, gentis eversae Phrygum
Prisci Penates, quando continget mihi
Vestras ad aras trahere votivos greges,
Vbi tecta coelo paria & auratas trabes
Gemmis rigentes, quaeque plausu personat
Populus subactis iura qui populis dedit
| |
| |
Theatra cernam, teque terrarum arbitrum
Magnanime Caesar, sive praesentem colit
Tua Roma supplex, proque toto quem dedit
Te poscit orbe, seu togatis coetibus
Te molliora regna Teleboum negant.
Ego nunc amicis heu procul, patria procul,
Honestus exul iubeor invisam polo
Fraenare gentem, quae superbo nomine
Pietatis odium moris humani tegit,
Scelerisque mundum damnat, & falso metu
Vnius omnes pariter abiurat Deos.
Lex vna legem nolle: non patitur regi
Infensus alijs error & discors sibi,
Simul rebellis turba iactavit iugum
Tam sueta vinci quam domari nescia.
Non sponte nostra, testor & fas & fidem,
Toties per vrbes fluxit Hebraeus cruor:
Sed vim proterva gens & insociabilis
Ni patitur audet. regna tractantes manus
Saevire ratio saepe & invitas docet.
Sed ibo visum quid sacerdotum velit
Sibi turba, quorum trepida relligio sacro
Instante nostris pollui tectis timet.
Quis ille, quem tot vincla totque, homines premunt
Ipso verendus ore nec sontem ferens?
| |
| |
Tu fare Solymi Caiapha princeps chori:
Quae nuntiatis scelera, quod fertis nefas?
Custos Latinae pacis, a summo duce
Nobis secundum nomen, adduxit sacer
Reum senatus. scimus, haud nostrum putas
Obycere poenis posse non meritum caput.
Sed hic magistra quos vetustas edidit
Ritus retroque longa defendit dies
Convellere ausus intulit mores novos:
Nec illud almae sedis arcanum timens
Templo ruinam cantat, & plenis Deo
Minatur adytis. septimae lucis sacram
Turbat quietem, fasque de coelo datum,
Totumque Mosem legibus calcat suis.
Nec stetit in illis: sidera incessit furor
Summumque numen, plebe cum vili satus
Palam Tonantem vindicat patrem sibi.
Haec sunt piari morte quae vates iubet
Qui iura tabulis scripsit in geminis decem.
Postquam ira belli mater atque auri fames
Artes nocendi reperit, & placidos suo
Praestare poterat nulla securos quies,
Infirma per se vita communi metu
In fedus homines traxit, alternam docens
| |
| |
Opem pacisci: moenia amplecti domos
Coepere: maius inde praesidium bonis
Subiere leges: poena respondet suae
Aequata culpae: redit ad auctorem malum:
Iustitia ab ipso crimine exemplum petit
Damno rapinas vlta, caedem sanguine,
Vt facere metuat quisque quod metuit pati.
Maiora poenis peccat humanis, Deum
Quisquis lacessit: magnus hunc vindex manet
Quem laedit: ipse fulminanti dextera
Tremendus orbi cur suas mortalibus
Mandaret iras? esse nec datur impio
Impune: vecors mentis attonitae pavor
Exagitat illum: sentit ipsum quod negat
Et cogitur timere vim non creditam.
Non peragit vnus tale supplicium dies.
In hoc iubetur vivere, vt nomen necis
Necique siquid restat horrescat diu.
Sin patria quiddam iura diversum sonant
Commissa vestrae vocis arbitrio luat.
Quamvis avorum placita quod nobis manent
Donum fatemur esse Romanum, tamen
Omnis redacta iuris est nostri necem
| |
| |
Citra potestas, tu, cui magnus suas
Tradit secures gentis Ausoniae pater,
Ius imperij tuere. Quem trahimus reum,
Modo iam relicta sede natalis soli,
Vbi servat vnda Caesaris nomen tui,
Haec vsque ad vrbis tecta populorum agmine
Stipatus ibat, vulgus in bellum ciens,
Nefasque clamans liberam Latio premi
Gentem tributo. carminis magici nefas
Stygiumque fedus astruit fraudi fidem.
Nihil quietum patitur: excantat rogos,
Et ipsa turbat busta ferali sacro:
Queis capta monstris turba novitatum sequax,
Dominum salutat, illius laudes canit
Praesertque eunti nobilem palmae comam.
His ille studijs fretus addicit sibi
Possessa quondam sceptra Davidis domo.
Motu ex rebelli, quid nisi caedes viros,
Flammae penates, vastitas agros manet,
Cum iustus in nos saeviet Romae dolor?
Vnum perire satius, an populum putas?
Quin hic piamen omnium culpae datus
Cruore gentis redimat exitium suo.
Ambigua prudens causa consilium expetit.
| |
| |
Intro est eundum. Vos foris, quando libet,
Restate. vinctum milites sistent, vbi
Auditus a me iura pro factis ferat.
| |
Chorvs Ivdaearvm mvliervm.
SOlymae turres regnumque vetus,
Cui victa tulit terra tributum,
Quae Niliaci finibus Isthmi
Procul Assyrium tendit ad amnem,
Cum procubuit tibi fuscus Arabs,
Mirata tuas cum venit opes
Decolor vstae regina plagae:
Tua certarunt federa magni
Ambire duces, celsa Canopi
Qui sceptra tenent, & Chaldaei
Virtusque mari Sarrana potens:
Nunc heu quali sub servitio
Nihil, externis nisi praeda, iaces?
Quoties quoties mutavit heros,
Ex quo auspicijs non coepta bonis
Nova creverunt moenia templi.
| |
| |
Populusque inter vincula natus
Secum rediens sua fata tulit?
Scelus Antiochi patrumque nefas
Sedet in nostra cervice, sedet.
Aetas quid enim dira refugit,
Quae caelestis potuit flammae
Prima silentes spectare focos,
Fusoque suum sanguine fecit
Sacra iratum meritura Deum?
Ergo Ionios scelerata hominum
Commenta Deos turis aceruo
Placans iacuit nostra iuventus?
Fratrum post haec tempora caedes,
Toxica manibus mista maritis,
Matrumque dolos, & quae nemo
Credere posset Iudaea tulit.
Bis Romanis cessimus armis,
Bis victores nostros victor
Perculit alter: dominis tantum
Fortuna levis, nos iam toties
Deerat nostris hoc nempe malis
Iuga cognatos diversa pati,
Dum pars Italas metuit virgas,
Partes alias regnat vterque
| |
| |
Fratrum proavis domita nostris
Tu spes lapsis unica rebus,
Columen patriae, genus Abrahami,
Quem fatidico pius ore parens
Sperare suum iussit Iüdam,
Quem regis avi nablia cantant,
Vindex populi tibi sacrati,
Clausure tuos non frangenda
Pace triumphos, tunc cum leges
Inter famulas libera gentes,
Quando nobis quando toties
Si nos vatum, quorum miseris
Constat multa iam clade fides,
Nunquam in laetis carmina fallunt,
Non tu longe. Per te sancti
Limina templi, per iuratum
Patribus nomen, quod lingua loqui
Nostra veretur, consanguineos
Respice luctus, propera, propera
Sancte precamur, votisque pijs
Tandem praesens disce vocari.
|
|
Auteursrechtvrij