|
| |
| |
| |
Actvs Tertivs.
IVDAS. CAIAPHAS.
QVicunque puras scelere servatis manus
Me fugite longe, fugiat & qui non nisi
Credenda peccat. Iste vultus polluet
Etiam nocentes. Vos quibus fas & nefas
Discreta, quos non tota migravit fides,
Quibus est amicus, filius, frater, piae
Quos mentis vllo nomine affectus tenent,
Occludite aures. nesciat commercia
Tam dira mundus. solus hoc norit nefas
Qui vendidit, quique emit. Vbi nunc pontifex,
Vbi dicta sacris turba, digni qui suis
Mactentur aris? Impium cerno gregem
Quo peius aether me videt demto nihil.
Audite vocis praesules notae sonos:
Gratis loquemur: sive testem quaeritis,
Habete verum: sive sontem quaeritis,
En confitentem. prodidi vobis ego
Animam immerentem, prodidi sanctum caput,
Plusquam magistri. scelere non possum manus.
Praeda levabo: munus ad dominos redit:
| |
| |
Habete lucro perfidi pretium doli.
Meritone culpes temet ac peragas reum,
Te stabit intra cura. nec nos crimina
Aliena tangunt: nec tibi partas opes
Recipimus: a se nam cruentos respuit
Quaestus sacrato gaza Corbanae sinu.
Hoc fas & aequum vestra si pietas docet,
Probare facinus, execrari praemium,
Ibo ibo ad aras & nefando munere
Templum impiabo. nil ibi frustra Deum
Pro me precabor: vos sed vt culpa pares
Par poena teneat. debita haud vltra moror
Supplicia: dirae mortis ad nigros specus
Dux ille vester praeeo, vos aequum est sequi.
Coeli imperator, si nec ignavus vides
Humana, nec te fulmine armatum truci
Frustra timemus, terra quid meruit tua,
Quod tale monstrum portat, aut Sol, quod videt?
Si vetera credi genera poenarum iubes,
Accedat vnum. littus eripiant mihi
Demissa coelo maria, me fluctus premant,
Et fiat hominis poena quae mundi fuit.
Liquefacta taedas astra sulphureas vomant,
| |
| |
Quantumque coelo est ignis, hoc vna caput
Feriat ruina. quinque non tantum nefas
Fecere populi. pandat arcanos sinus
Et inferorum claustra magnum iustius
Non vlta Mosem terra. Iam quicquid mali est
Tuus in minora scelera consumsit furor.
In vindicando filio lentus pater,
Exitia machinare terrifica, horrida,
Nondum reperta. Facis? an haec faciet manus
Quod tu recusas? Dira coeligenum exulum
Feralis acies nata punire impios
Et facere, quid me hostile circumsistitis,
Quid territatis? Iamne apud manes mea
Decreta poena est? venio. quam partem sui
Mihi saevus aperit carcer? hanc, vbi sontium
Pater ille, cuius non litanti dextera
Frater recentis quarta pars mundi iacet?
An illa poscit regio, nostrorum ducum
Vbi turba maior, quos super mole eminet
Socer infidelis, qui suo ferro incubans
Invidit hosti regiae caedis decus?
Placet ante cunctos ille, qui rapto patri
Solio superbus, perdidit moriens humum,
Vltrice rutilas arbore implicitus comas.
En digna sese monstrat ad lethum via:
| |
| |
Sequor hunc: Iësum praeeo: supplicio pari
Anima anteverte sceleris eventum tui.
PONTIVS PILATVS. TVRBA IVDAEORVM.
HOrresco totus: nec quid aut sileam aut loquar
Decernit animus: liberant leges reum;
Invidia damnat. Fateor, offensam timens
Plebis patrumque crimen optavi datum,
Nullum repertum est. quicquid obiecit sua
Satis ipsa prodens odia coniuratio
Silentio revicit. En illa inclita
Pharisaea pietas: quia sub exesi fame
Pallore vultus & supercilio gravi
Vano canentes ambitu ac cupidos opum
Animos retexit, fit nocens, spretor Dei,
Sacrilegus: hinc tot illa scelerum nomina
Regnique crimen. Scilicet maris accolae
Inops inersque vulgus, & Galilaidum
Grex feminarum, spiritus facient duci
Tantos? ad istas Roma trepidabit manus?
At ipse regem se negat terris datum,
Regem fatetur: vnde non vllas sibi
| |
| |
Pugnasse dextras cum lacertos stringeret
Popularis hostis: sed feris mortalium
Odijs patentes traditas partes sibi
Verum tuendi: studia quos eadem iuvant
Paucos magistrae vocis imperium sequi.
Seu vera sunt haec, liceat impune eloqui,
Seu temere iactat falsa, quis mendacium
Capite expiavit? seu furit, poena est furor.
Sed & ipse quem nunc annui cultrix sacri
Structum parenti traxit ad templum dies,
Qui iuncta fini regna Agenoreo tenet,
Famae stupenda facta narrantis fidem
Frustra requirens, imperij civem sui
Habuit satis sprevisse, nec ludibrium
Damnavit vltra: dictus Herodi aemulus
Fulgente ab ipso cultus ornatu redijt.
Sed innocentem bis repertum saevior
Premit ira, metuens, credo, nequicquam scelus
Quaerens in illo, ne suum amittat scelus.
Animo semel praecepta proh quantam moves
Vindicta rabiem? talis ereptam furit
Recipere praedam notus in silvis leo.
Pudet, at metus subegit aequum vt fraudibus
Vellem tueri, iusque furarer dolis:
Ceu contumacis impetum pelagi timens
| |
| |
Obliqua fluctus navis oppositos secat.
Mos est vetusto, si qua Iudaeis fides,
Veniens ab aevo, liberum qua turgidas
Aestate ripas fugit Iäcobi genus,
Quoties renato vere Titanis soror
Pleno refulsit orbe, populi gratiae
Vnum e nocenti plebe donari caput.
Ego iam soluta non merenti vincula
Spe destinabam: sed meae clementiae
Elusit artes vis sacerdotum effera:
Quorum incitatu turba latronis petit
Vitam Barabbae. prima miscendo manus
Semper tumultu, sanguine humano calens,
Insontis odio factus insons, publicum
Meruit favorem. Nunc & ancipitem metu
Non vana carae visa turbant coniugis,
Quam nocte tota tenuit irrequies sopor:
Meque illa iam per sacra, per superos rogat
Ne iura violem, nilque peccantem bostium
Gratificer odijs. Ergone Hebraeos patres,
Et studia temnam traditae gentis mihi,
Et vna vilis anima tot subito mea
Benefacta perdet? clausa nunc his moenibus
Iudaea tota est: advenas quos vltimo
Ab axe misit orbis haud capiunt domus.
| |
| |
Quid si arma vulgus sumit, & coeptas semel
Non ponit iras? scilicet iudex pius
Magnum merebor pace turbata decus.
Meliusne morti dabitur? at culpa vacat.
Quin ista magna est culpa, quod fieri potest
Materia belli: ne periclo succubent
Imperia, saepe valuit in crimen timor.
Spes vna restat: terga iussis milites
Secuere flagris, si truci spectaculo
Se forte plebis satiet iratae furor.
En qualis adstat? sanguine & vibicibus
Rubent lacerti: vulnere exhaustum latus;
Humeros cruentos concolor vestis tegit
Mendacis ostri: proque serto regio
Vtrunque tempus asperae sentes premunt.
Visu nefando: fige devotum cruci.
Patitur potestas. iuris humani arbitrum
Quem Roma monstrat colimus: vnum Caesarem
Dominum fatemur: Caesari regnum eripit
Regnare quisquis sperat: atque adeo tuas
Res intuere. quam fidem praestas hero,
| |
| |
Si te timendum praefide exemplum incipit,
Impune magni laesa maiestas ducis?
Crescit tumultus: saeviunt procerum simul
Plebisque voces: murmur incertum fremit,
Littorea qualis saxa ventorum fragor
Primus pererrat, cum procellas parturit
Coeli latentis ira, diffidit polo
Totoque trepidus nauta decedit mari.
Notus mihi iste strepitus. haec subitam mala
Poscunt medelam. Vos piatrices aquas
Huc ferte famuli. Testor hos puros ego
Vndae liquores, & meas testor manus,
Quas sordis expers imbre perfundit latex,
Nil sponte facimus: quod carens culpa perit,
Mea culpa non est. Iste vos teneat cruor.
Securus esto. quicquid huius pendere
Caedes meretur sentiat nostrum caput,
Nostrique generis sera posteritas luat.
Ergo hic, vbi inter nobilis crustas soli
Surgit tribunal, iuris augusti locus,
Sedens profabor. Trahite damnatum cruci:
Servile rex Iudaeus exitium ferat.
| |
| |
| |
Chorvs Ivdaearvm mvliervm.
IESVS.
TE te miserum plangimus omnes,
Tibi cum fletu lamenta damus:
Seu tu nigrae cura volucris
Raptus in altum flammante rota
Sentis dominos rursus iniquos:
Seu captivae quondam patriae
Sero nimium credite vates
Lachrimas fatis reddis ijsdem:
Seu qui nuper, post Iordanis
Puro lotas flumine gentes,
Nihil incestos veritus regum
Culpare toros, morte luisti
Saltatricis vota puellae:
Seu priscorum quicunque virum
Idem atque alius redditus orbi
Merso vitijs consulis aevo
Sanctus certe; tua quod virtus
Et facta probant. non tu posthac
Denso comitum stipante choro
Niveos mores & clara poli
| |
| |
Regna loqueris: non te aspiciet
Caecus sibi vix credulus ipsi
Vultu ignotum cernente diem:
Non clementes fugiet tactus
Omnibus herbis invicta lues,
Non te vires praebente tuas
Auctu tacito totidem panes
Hominum totidem millia pascent.
Vera exacti regula moris,
Prope plus vita quam voce docens,
Modo sectatrix quem turba premens
Angusta nimis littora questa est,
Montesque sua plebe minores.
Modo cui vestes, cui vincentes
Pondera ramos substravit ovans
Festo cantu nostra iuventus,
(Quid non possunt fortuna levis
Rerumque vices?) deserte tuis,
Prodite saevo duceris hosti,
Non ita dudum spes afflictis,
Vnaque cunctis medicina malis
Vinctae loro cessere manus.
Per quem muti potuere loqui,
Nunc ecce taces. Repetit plagas
| |
| |
Aperitque novo verbere sulcos
Nobisque suas venditat iras
Romana cohors. en membra fluunt:
Nulli proprius dolor est parti,
Sed confusos abit in rivos
Vnum toto corpore vulnus.
Fatine etiam tute minister
Poenaeque tuae portitor ibis?
Quis migrantes habitare domos
Consuetus Arabs, regnansve cava
Rupe tyrannus tam dira iubet?
Necet o vtinam pressum ligni
Feralis onus, membra fatiscant,
Rumpatque labor tenui haerentem
Limite vitam. votum fuerat
Sic posse mori. quantis eheu
Servare malis? Fers ipse crucem
Quae te quae te miserande feret.
Plangite matres. vestro generi
Vobisque istas Solymae lachrimas
Servate nurus, quibus exitium
Triste minatur funesta dies.
Venient annis tempora paucis,
Cum faecundos vteri mulier
| |
| |
Questa tumores, dicet solas
Esse beatas, quas maternos
Nulla liquores pignora poscunt,
Cupiet tota cum rupe tegi
Misera & magnos sidere montes.
Non nos iterum visurus abis.
Non te lethi porta remittet,
Qualis nuper tibi clamatus
Sensit sensus esse reversos,
Venasque tua voce solutas
Iterum ferme riguisse metu,
Simul oblitum venit in orbem
Nigro surgens Lazarus antro:
Malesana suos certo vidit
Potuere alijs reddere vitam,
|
|
Auteursrechtvrij