Christelicke gesanghen, ghetrocken uyt het Oude ende Nieuwe Testament

Seste Hoofdstvck.

Wacht u te doen barmhartelicke wercken

[p. 10]

 

Voor 'smenschen oogh op datmen't soude mercken.

 

Want andersints en sal't niet zijn gheloont

 

By uwen God die in den Hemel woont.

 

Maer so ghy wilt u aelmis wel beleyden

 

Door geen trompet laet uwen lof verbreyden.

 

Sulcx in't gemeen is der schijn-deughden daedt

 

So inde Kerck als oock op's heere straet.

 

Sy doen't om eer van menschen te belanghen:

 

Voorwaer haer loon dat hebben sy ontfanghen.

 

V rechterhand wanneer een aelmis doet,

 

V linckerhand daer van niet weten moet.

 

'Tis waer dat dan u aelmis sal gheschieden

 

In't heymelick verborghen voor de lieden:

 

Maer uwen God die siet 't verborghen al

 

In't openbaer u sulcx vergenden sal.

 

 

 

Als ghy voor God sult komen met ghebeden

 

Wilt dan niet doen als die gheveynsden deden,

 

Die in de kerck of op der straten end

 

God roepen aen staent' om te zijn bekend:

 

Want die sulcx doen haer loon is haer verschene

 

Maer ghy wanneer ghy biddet gaet alleene

 

In u slaepstee' ende treckt de deur aen slot

 

Ende bidt aldaer den alles-ziende Godt.

 

Hy die alleen 't verborgen kan doorgronden,

 

Sal't opentlick vergelden t'zijnder stonde.

 

Hy die alleen 't hart ende de nieren siet

 

Sal ongheloont u bidden laten niet.

 

In't bidden wilt niet kakelen, als plachten

 

Des heydendoms verbond'loose ghedachten,

 

Die meenen dat haer meenighvuldigh woord

 

Sal maken dat zy sullen zijn verhoort.

 

Ghy die met hoop ende met gheloof moet spreken

 

Wilt gheensins met die vremden zijn gheleken.

 

V vader weet eer ghy doet u ghebed

[p. 11]

 

Wat dat u is van nood' en wat u let.

 

 

 

Wanneer ghy dan wilt storten u ghebeden

 

Voor uwen God ghbruyckt dan dese reden.

 

O Vader ons die in den Hemel woont

 

Aen uwe naem sy alle eer betoont:

 

V rijck toekom: u wille zy van waerde

 

In't Hemelrijck ende oock hier op der aerde.

 

V is bekend ons daghelicsche nood,

 

Gheeft huyden ons ons huydenaechsche brood.

 

Vergheeft ons schuld, ghelijck wy oock vergeven

 

Wie dat iet quaets heeft teghen ons bedreven.

 

Leyd ons oock niet in al te swaren strijd,

 

Maer uyt ghenaed' ons van het quaed bevrijd.

 

Rijck, kracht end'eer, zijn u in in d'eeuwichheden:

 

Laet Amen dan het slot zijn der ghebeden.

 

So ghy vergheeft den mensche, uwen Heer

 

Des Hemels God sal u vergeven weer:

 

Maer soo ghy niet de sonden quijt wilt schelden

 

Den gheenen die u lasterden of quelden,

 

So zult ghy oock van Gode niet ontfaen

 

Vergiffenis van't gunt ghy hebt misdaen.

 

 

 

Wilt als ghy vast gheen droevigh aenschijn draghen,

 

Ghelijck als veel schijn-heyl'gen eertijds plachen,

 

Op dat haer sulcx sou dienen tot een toon:

 

Voorwaer ick seg zy hebben wegh haer loon.

 

Veel liever wilt met oly' u beschrijcken

 

Op dat ghy soud' niet vastende ghelijcken:

 

Veel liever oock het aensicht suyver wast:

 

Op datmen niet en segge, siet hy vast:

 

Op dat ghy niet den menschen schijnt te basten,

 

Maer god den Heer die t'binnenst kan deurtasten.

[p. 12]

 

Want hy voorwaer die al t'verborghen siet

 

Sal't opentlich te loonen laten niet.

 

Wilt op der aerd' hier gheenen schat vermeeren

 

Waer aen de mot ende wormen komen teeren,

 

Alwaer een dief kan breecken deur de muyr

 

End' al het goet ontdraghen op een uyr.

 

In't Hemelsch hof daer gheene wormen bijten,

 

Daer geene roest het goed en kan verslijten,

 

Daer geenen dief steelt breeckend' door de wand,

 

Legt daer u schat end allerwaertste pand.

 

Het hart sal zijn al waer den schat sal blijven.

 

Des mensches oogh is 't licht van 't heele lijve:

 

Heeft dan het oogh een onvervalscht ghesicht,

 

Het heele lijf is niet dan enckel licht:

 

Maer is het oogh bedorven, t'kan niet missen

 

Het hele lijf sal zijn vol duysternissen.

 

Denckt werd u licht tot duyster omghekeert

 

Hoe groot moet zijn den duyster die u deert.

 

 

 

Niemand en dient twee Heeren wel te mate:

 

Den eenen sal hy minnen, d'andr'en haten,

 

Of die sal voor, deez' achter zijn ghestelt:

 

Ghy kon't te gaer niet dienen God en t'geldt.

 

Hierom seg ick besorght niet u ghemoeden,

 

Waer mee ghy u zult laven ofte voeden

 

Of kleeden oock. Is leven ende lijf

 

Niet meerder waerd dan spijs ende kleeds gherijf?

 

De vog'len siet die inde lucht gaen swaeyen

 

De welcke niet en saeyen nochte maeyen,

 

Noch voorraed doen. u Vader goed van aerd

 

Die nochtans voed. zijt ghy niet meerder waerd?

 

Wie uwer is't die met hem self te quellen

 

Een halve vae'm kan aen zijn lichaem stellen?

 

Waerom zijt ghy bevanghen met sorghvuld

 

Waer me' dat ghy u leden decken sult?

[p. 13]

 

Wilt in het veld de lelien aenschouwen

 

Die immers niet en spinnen noch en bouwen,

 

Ende Salomon nochtans in al zijn eer

 

Was bet ghekleed als dese nimmermeer.

 

Indien 'tghewas dat nv staet inde hoven

 

Ende morghen werd ghesmeten inden hoven

 

Ghekledet werd van God so schoon ende reyn,

 

Hoe veel te meer ghy van gheloove kleyn?

 

 

 

Wilt u dan niet bekommeren ende spreken

 

Waer is het brood dat wy dan sullen breken,

 

Waer is den dranck die ons dorst sal verslaen,

 

Wat sullen wy voor kled'ren trecken aen?

 

Men siet om sulcx de heyd'nen allegader

 

Bekommert zijn: maer ghyluyd' hebt een vader

 

In't Hemelsch hof die u niet en vergeet

 

End' al dat u van nooden is wel weet.

 

Daerom voor al zijn Coningrijck wilt achten

 

Ende vlijtigh Gods gherechtigheyd betrachten:

 

So ghy dat doet, zijt daer me' vry vernought:

 

Het vorder sal u werden toegevought.

 

Weest nimmermeer bekommert voor den morgen

 

Den morghendagh sal voor hemselven sorghen.

 

Van yder dagh de moeyt' ende slaverny

 

Is doch ghenoegh al doetmer niet meer by.