Christelicke gesanghen, ghetrocken uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1621)–Hugo de Groot–
Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
Daer ghy den balck die in u ooghe steeckt
Niet eens en merckt, niet eens daer van en spreeckt?
Hoe spreeckt ghy tot u broe'r met dese tale
Laet uyt u oogh my desen splinter halen?
Hoe zijt ghy soo vermeten ende stout
Daer in u oogh steeckt een so groten hout?
Geveynsden ey laet uyt u eyghen ooghe
Dien grooten balck eerst werden uytghetoogen.
Dan sult ghy met veel seeckerder ghesicht
Het veezelken doen uyt uw's broeders licht.
Wilt 'theyllighdom niet voor de honden goyen,
Gheen paerlen oock wilt voor de varckens stroyen,
Op dat sy niet sulcx met de voeten tree'n,
Haer keeren om, ende breecken u de lee'n,
Eyscht ende ghy sult bekomen goede saken:
Zoeckt ende ghy sult aen't vinden wel gheraken.
Klopt aen de deur van't huys vry dapper aen
Ende voor u sal haest werden opghedaen.
Want alle wie te eysschen haer verkloecken
Ontfanghen gift: ende wie met yver soecken
Die vinden haest: ende wie wel stijf en herd
Klopt op de deur dien oock gheopent werd.
Wie uwer is't, die, als zijn soon sal vraghen
Nae een stuck broods hem daer voor toe sal draghen
Een harde steen: of als hy eyscht een visch
Daer voor een slangh sal rechten op den disch?
Indien ghy dan die boos zijt goe' geschencken
V kind'ren geeft, behoort ghy niet te dencken
Dat noch veel meer den vader boven al
Veel goeds aen die hem bidden geven sal?
Ghelijck ghy soud u te gheschieden wenschen
Van and'ren doet so self aen and're menschen.
| |
[pagina 15]
| |
Want hier in is't dat d'heele wet bestaet,
Hier toe so streckt oock der Propheten raed
Tracht in te gaen (hier aen is't al geleghen)
Door d'enge poort wijdstreckend'zijn de weghen,
De poort is ruym, die ten verderve leyd
Ende veelen zijn daer door te gaen bereyd.
Maer wederom de poort is engh begrepen,
De paden zijn oock nauw ende seer benepen,
Rondom beset, die tot het leven gaen
Ende weynig lie'n de selve treffen aen
Ghy moet u voor de waenpropheten wachten
De uyterlick bedeckt met lammervachten
Van binnen niet dan felle wolven zijn,
Die haeren roof beklee'n met schonen schijn.
Wilt ghy die lie'n wel kennen, soo slaet gade
Haer eyghen vrucht; geen druyf met wijn beladen
Oyt werd gepluckt van eene doorne plant,
Geen vijghen van een distel scherp getand.
Van een goe' boom oock goede vruchten komen
Ende wederom quae' vruchten van quae' bomen.
Van een goe' boom en is de vrucht niet quaet,
Noch een quae' boom geen goede vrucht en laed.
Den boom waer aen geen goede vruchten groeyen
Die weptmen uyt ende doet daer 'tvier me' gloeyen.
Op dat ghy dan de valsche leeraers kent
Op hare vrucht te letten u ghewent.
Niet die tot my luy' roepen Heere, Heere,
En zullen al ingaen na haer begeeren
In't hemelrijck, maer die betrachten wel
Des Vaders wil' en' 'themelsche bevel.
Veel zullen my ten jongsten daghe spreecken
Wy plaghen, heer, uyt uwen naem te preecken,
Voorseggen oock, iae duyv'len uyt doen gaen,
Wy hebben oock veel teyckenen ghedaen:
| |
[pagina 16]
| |
Maer ick sal haer dan wee'r tot antwoord bieden:
Ick heb u noyt ghekent voor mijne lieden:
Gaet wegh van my die u lust hebt gheleyt
In' d'oeffeningh van ongherechtigheydt.
Wie dat mijn ree'n nv hoort ende sonder wijcken
De selve doet, die wil ick gaen ghelijcken
By eenen man die wijs voorsichtigh leeft
End' op een rots zijn huys ghetimmert heeft.
De wind ontstack, daer stortt'en eenen reghen,
De stroom verhieff, al om 'thuys te beweghen,
Dan het en viel niet omme, want het stond
Op eenen steen wel vastelick ghegrond.
Maer waer daer nv een ander, die wel hoorde,
Doch niet en dee' nae dese mijne woorden,
Die waer ghelijck een man los van verstand
Die een schoon huys ghetimmert heeft op't sand.
Den reghen quam, de wind ontstond te blasen,
Een hooge vloed begon op't huys te rasen,
'Twelck onbequaem te draghen sulcken wee'r
Grondbrakigh viel aen duysend stucken neer.
Als nv het hoofd van alle de Propheten
Zijns vaders wil aldus had uytghemeten,
So was al 'tvolck dat by hem had ghestaen
Met wondering van dese leer bevae'n.
Want hy niet als de Ioodsche wetgheleerden
Veel woorden sprack die 'thart niet om en keerden,
Maer als begaeft met Goddelicke macht
Doorsnee' 'tghemoed door levendighe kracht.
|
|