Piksjitten op Snyp

Haadstik 73
It kniperjend each is soms in ferkearsljocht

Fannacht haw ik dyn boarsten streake, dyn liif tute en mei myn fingers oer dyn skammels kuiere. Ik haw dyn mûle mei myn tonge wietmakke sa't ik ek dyn billen sintimeter nei sintimeter skjin wasken haw.

Doe haw ik sacht dyn skamlippen wekker makke, de lytse faam yn rûntsjes rôle oant ik dyn waarm wiet doaske yn myn mûle naam. Dyn lytse faam gong stean en frege om geniet en leave wurdsjes. Ik haw ien, twa en trije fingers yn dyn tredde each glydzje litten, om en om draaid yn de waarmte fan dat kacheltsje.

Do ferweegdest as in lyts hynderke op de draaimole yn it âlde doarp. Foaral doe't ik foarsichtich myn tosken yn dyn boarsten sette, dy in bytsje yn dyn spienen biet. Trije fingers yn dyn noegjend each, myn tomme op dyn lytse faam en de mûle fan boarst nei boarst ferhúzjend. Sa brocht ik dy nei dyn lêste befrijing doe't de toverkiker de kleuren fan

[p. 253]

de reinbôge foar it ljocht tovere. En dyn mûle myn namme rôp. Triljend yn de skammels, draaiend yn dyn swit, en op de fjurrige lippen fan dyn alsjend each de stream fan brutsen huning loskaam. Dy't ik stadich preau. Doe draaide ik mei myn tonge noch ien kear heel foarsichtich om dyn lytse faam. Do kroandest en trillest noch wat nei. Dyn lichem foel werom yn de skarnieren.

Foarsichtich draaide ik dy op dyn liif, streake dyn rêch, dyn rûne heuvelbillen en luts in spoar fan swit troch de gloppe tusken dyn broadsjes. Myn hannen skoden dyn skonken wat fansiden. Ik rekke licht de swollen eachlidden fan dyn doaske. Ien foar ien. Dyn billen wipten wat omheech. Blank en ljocht yn it skimerjen fan de ûndergeande sinne. Waarm wie it dêre. Tropysk hast. It kacheltsje gleonread.

Doe skode ik tusken dyn skonken mei myn finger fan dyn langst. Streekrjocht ûnder de roas. Myn hannen omfetten dyn billen en rôlen se fansiden. Ik bûgde, en glide doe mei dy grutte spien yn it fieleach fan dyn lea. Djip, en djipper. Do skoktest op en del, en seidest ja. En nochris ja. Myn skonken sleaten dines byelkoar. Ik omfette dyn boarsten en skode noch wat fierder. Do wiptest op 'e nij dyn billen op en del. Yn in tel of wat fûnen wy ús wenstich boartersritme.

Wiest allinne noch mar kut en kont, sa't ik werombrocht wie nei kul en kiel. De waarmte bruts, ik naam de lytse faam tusken wiis- en middelfinger. It swit stode oer de lekkens. Mei it sproeien fan myn sied yn de ferwulven fan dyn liif befrijde ik my fan lân en wetter. Do sochtest om de lêste siken. Wy fleagen fuort. Sekonden, fêst in pear minuten. Ferbûn yn liif en lea. Ultym geniet yn de alderlytste dea.