Piksjitten op Snyp

Haadstik 101
In krat pils foar in tyt

Ik nim de Filipynske mei as ik in hele dei les haw en hast alle soarten fan klassen krij. Ik wol besjen hoe't se der yn de ûnderskate sektoaren op reagearje. Fêst sit der in ferskil tusken de Mafû-ers, de Hafû-ers en de Fwû-ers. Ik tidigje op in nijsgjirrich ûndersyk, en in soad wille.

De Fil sit aardich yn de klean nei't se mei har besoargster foar't se by my kamen allerhande spul kocht hawwe. Ik hoech allinne noch mar foar in prúk te soargjen. Sa'k al sei haw ik in ôfgriis fan in keale kop, en twad moat it ek net te mâl by de bern.

Moarns betiid stel ik har foar oan De See dy't der wol aardichheid oan hat. Hy is eins de iennige konrektor dy't syn fak yn 'e macht hat. Hy jout ek noch wat oeren Dútsk en freget De Fil wat oer har ûnderfiningen. Se hat yn Hamburch en Berlyn wurke, dat sadwaande kin se dy taal moai aardich brûke. De helte fan de bern hat ek Dútsk, sadat ik net yn de ivichheid hoech oer te setten. De See ynformearret noch oft ik it lesbesyk oanjûn haw by De Hers, de rektor, mar ik sis dat ik har gewoan as oanskouwelik materiaal beskôgje. Lykas films, gastsprekkers, figueren fan ynstituten en soms asylsikers. Eins is se gewoan in gastsprekster. Boppedat tink ik dat De Hers net sa maklik kommuni-searret mei in ropfrommes. De See gniist. Hy wit wat ik bedoel.

De earste twa oeren giet alles as it slydjaget. De bern binne optein en freegje de Fil de klean by wize fan sprekken fan it liif. De Fil bestekt alles mei spjelde en nulle, foaral oer har âlde lân, de earmoede, de fjochterijen, en dan benammen oer har wurk yn Hamburch, Berlyn en Antwerpen. Ek oer de Grutstêd, en de hege nêsten dêr't se wurkje moast. Se beskriuwt klanten, pooiers en oare kriminelen. Yn 't koart, de hele wrâld fan de nacht, en de ûnderwrâld fan de dei.

In pear jonges kinne it net litte en freegje har oft se net te meager is foar dit wurk, en oft se miskien net siik is. Se hat it krekt oer feilich neuken hân, eeds en oare neuksykten. It binne deselde figueren dy't

[p. 349]

oait ris De Tyn in boarst út har Ingelsk bloeske toveren. No ja, hast dan, want De Tyn hie net sa'n soad. Se joech Ingelsk en rûn der fakentiids wat útdaagjend by. Eigenwiis, dom en folslein oertsjûge fan har oantreklikens. Dêroer ferskeelden de mieningen. Hawar, se hie har wat te fier foaroer bûgd by twa fan de âldste jonges yn in hege Hafû, en dy koene it net litte de knoopkes fan har siden bloeske wat fierder iepen te tearen. De weddenskip oangeande dit trelit hie in krat pils oplevere. De See hie it allegearre ûnder de roas regele nei't De Tyn ferheard en oerémis it lokaal út nei him tastood wie. De See hie even bêst flokt en raasd, en letter hie er De Tyn útlein dat se lesjaan moast en net de hoer spylje. In trui soe miskien feiliger wêze. En dan wat rom, dan koe se har ek feilich oer de skouders fan de hormoanejonges bûge.

Doe rekke De Tyn helendal fan it sintrum en stode op hege skonken nei de rektor. Dy wist net wat er hearde, want hy hie soks noch noait by de ein hân, of yn syn hân. In tyt fan in learares dus. De See lei letter út dat it syn ôfdieling wie, en dat De Tyn har net opwine moast. Se koe ek in sek oandwaan neffens De See, dan rûn se ek noch lykop mei dy pearske binde. Hy hie de hel yn dat dy trut even bûten him om besocht de rektor op lijside te kommen.

Letter fertelden de jonges my, dat se de pest oan dy De Tyn hiene. In kut op stelten dy't miende dat dy jonges har in moai wiif fûnen. No, dan koene se se wol better. Se woene har ôfleare om te ticht by harren te kommen. Boppedat, se hiene de weddenskip wûn. De Tyn hie hast gjin titen. In pear fûgelnestjes mei wat opgarre wol. De Fil koe har wol trije kear ferslaan op dat gebied. En net allinne op dat gebied.

De Fil leit út dat meager tige betreklik is, en dat de titen, de kut en de mûle it wichtichste binne yn har berop. De jonges knikke, en de froulju trouwens ek. Dy sjogge fêst Perspektiven. Dit is al even oare koeke as dy De Tyn. Akkoart, sa meager as in âldroek, mar it wichtichste sit deroan. De Fil rint foar de klasse om as hat se dat har hele libben al dien. Se is in berne lesjouster. De bern sjogge mei bewûndering nei dit nachtbeest út in oare wrâld. As se sokke froulju as learares hawwe soene koe alles in stik minder ferfeelsum ferrinne. De learlingeried moat mar ris in útstel dwaan op dit gebiet. In soad manlju soene eins ek wol ynwiksele wurde kinne.