Piksjitten op Snyp

[p. 350]

Haadstik 102
Tangaslip tusken skamlippen

De bom barst it seisde oere. De Hers en De Mof - de earste konrektor - komme yn fol ornaat it lokaal yn en easkje dat de foarstelling ôfbrutsen wurdt. In foarstelling, jawis, want De Fil is sa njonkelytsen helendal yn har elemint kommen. Men kin wol fêststelle, dat se nei in pear oeren folslein yn har profesje groeid is. Fakmanskip fan it boppeste buordsje. Foar't de lessensyklus wreed fersteurd wurdt troch in pear bûtensteanders - want sa kinne sokke lju wol neamd wurde dy't bern noait of hast noait mear as learlingen foar har noas hawwe - hat him dizze dei al heel wat ôfspile. It fjirde oere freegje in pear learlingen oft De Fil ek wolris oan striptys dien hat, want neffens har heart dat ek wol wat by it fak. De Fil rekket helendal entûsjast, en leit út dat guon klanten oan in striptys al genôch hawwe om útelkoar te spatten.

Daalk dêrnei begjint se al oan har foarstelling. Nei't de klean ferdwûn binne reitsje in pear famkes oerémis en reze it lokaal út. De Fil docht it prachtich. Net te fluch en mei alle nuânses dy't der by hearre. Ik haw it sels oait ris sjoen fan De Barb - en dy koe der wat fan - mar dit slacht alles. De bern sjogge mei iepen mûlen en eagen. It hat noch nea sa stil west yn it lokaal. Op it lêst stiet se noch mar allinne yn in tangaslip. En dan skuort se ek dat stikje katoen fan har liif. Yn ien sprong bedarret se op de tafel foar de klasse. De jonges op de foarste bank sjogge har streekrjocht de kut yn. Dêrboppe skommelje de titen en komt de grutte mûle as in ripe prom nei foaren. Se kinne har bonken telle - mar dêr hawwe se gjin each foar - en wat my oanbelanget kin se sa wol nei it biologylokaal ferhúzje. Oanskouweliker materiaal bestiet der hast net. As in topmodel sjoot De Fil har lichem. Even is it stil, en dan begjint de hele klasse te hantsjeklappen. As sitte se meielkoar yn in striptinte.

Ik wit net wat ik hear. Ik tink dat dit de earste kear is op de hele skoalle dat der foar in les klapt wurdt. Ik krij der hast einepikefel fan. Ta beslút stekt De Fil noch twa fingers yn har liif dy't se dêrnei yn har mûle triuwt en ôfsobbet. Se lûkt in gesicht oft se de lekkerste lolly's priuwt dy't se oait hân hat. In fakfrou. Jezuskristus, dit is nochris ûnderwiis. Sels de grutste bekken hâlde har tosken opelkoar. Guon hawwe reade koppen as sjogge se nei in spannende film. En dat is it fansels ek. In

[p. 351]

pear famkes strike oer har eigen titen, om te fergelykjen tink. De Fil dêre op 'e tafel, in nust bonken mei twa titen. Ik ferjit it noait wer. Dit is maatskippijlear sa't it wêze moat. Klasse en kwaliteit, mar foaral opwinend en eroatysk. It ûnderwiis hat fakentiids te min erotyk, en de dea yn de sek slacht meastens foar master op.

Yn it middeisskoft is it in drokte fan belang yn de leararekeamer. Kollega's dy't oars altiten nei hûs geane om har ierappels op te fretten bliuwe no in oere oer. Oaren wolle kennis meitsje mei De Fil. In pear sitte mei lilke koppen yn in hoeke. Ek de learlingen fleane yn en út. De skoalle is tige demokratysk, sadat elk bern op elk momint syn lesjouwers opsykje mei. Mar no hawwe de measten niget oan De Fil, dy't lykas De Tyn yn eardere tiden wat knoopkes loslitten hat, mar dêrmei wol folle mear effekt berikt. It is in gean en kommen. In pear learlingen út klassen dêr't De Fil optreden hat wolle in hântekening. Se fynt it prachtich. Soks hat se noch noait meimakke.

In kollega Nederlânsk warskôget my dat der praatsjes rûn geane, en dat in pear seksjes klachten yntsjinje wolle by de baas. De klassen dy't dy moarns by my west hawwe kinne se neat mei begjinne. It is allegearre smoarch praat wat de klok slacht. Myn eigen klasse wurdt al it bordeel fan De Ika neamd. No ja, se dogge mar. De Flaamske skriuwer is my al foargongen, en wat dat oanbelanget sit ik dus yn goed selskip.

De Hers en De Mof steane noch net yn it lokaal of De Mof begjint al te razen. Hy imitearret De Hittel dy't er altiten graach hearre litte mei as er sa út en troch wat Dútsk of skiednis jout. Ik wit net mear oft er ek yn it Dútsk raasde. It kin bêst, want De Fil skrikt har in ûngelok. Se knikt him ta. Se stiet healneaken foar de klasse. Se wie noch mar krekt begûn. Alle learlingen fan de fjouwer Mafû binne oanwêzich. Dat is tige bysûnder, want dat is oars noait it gefal. Sterker, op 'e gong steane ek noch wol in lytse tweintich út oare klassen. It is stjerrende drok. De tamtam oer striptys hat syn wurk dien. It is feest by maatskippijlear, en it is dûbel feest mei't De Hers en De Mof om bar út har fel springe. De Hers docht dat tige hoeden, hy hat der eins gjin ferstân fan. Yn syn saneamd aristokratysk bewustwêzen past ditsoarte fan optreden net. De Mof leit it better. Eins krûpt De Hers wat nuet gnizend achter De Mof. Dan betsjut De Hers my dat it ôfrûn wêze moat. De namme fan de skoalle rekket op dizze wize yn diskredyt, en it is net de earste kear dat

[p. 352]

ik wat útheef dat yn in fatsoenlik lesklimaat net kin. Wat him oanbelanget mei ik wol opskrasse. De Mof glimt. Hy hâldt fan spikers mei koppen. Yn dat stik fan saken liket er op De Drum dy't yn it skoalbledsje faak besiket op koppen spikers te slaan - as er boeken besprekt - mar net yn 'e rekken hat dat syn gummy-spikers dat eins net ferneare kinne, omdat syn hammer der faak bytroch slacht mei't syn wurden mar wat hin en wer wapperje en de ûnmacht oantoane sels literêre teksten te produsearjen. De Mof - like amateuristysk as dy pieler op de fjouwerkante sintimeter - glimt no't my de wacht oansein wurdt.