Den lust-hof der Christelycke leeringhe

[p. 292]

[p. 293]

De fugienda mundi vanitate.

QVousque demens, & insana
Haec Anima quaeris mundana?
Caduca bona, fluxa, vana,

Non satiant si capias.

Fuge, fuge, fuge, si sapias.

Mundi fauore frustrá gaudes,
Cuius amores, merae laudes;
Deceptiones, eius laudes;

Et gaudia sunt breuia:

Fuge, fuge, fuge tam leuia.

Mundus credatur vt suauis,
Citò pertransit instar nauis,
Praeteruolat ceu praepes auis,

Euroq́ue fugit ocyùs:

Fuge, fuge, fuge, velociùs.

Quid Mundus? animarum latro,
Sublimi ponit in theatro
Profundo quos mergit barathro,

Miseriarum speculum:

Fuge, fuge, fuge hoc saeculum.

Quid Caro? pus, flos agri, foenum.
Mundi diuitiae quid? coenum.
Quid voluptates? sunt venenem.

Haec credis amabilia?

Fuge, fuge, fuge, sunt vilia.

Quid mundi gloria fucata?
E concha bulla quàm sufflata?
Vel vmbra gemmis adornata?

Fumus est, nihil amplius:

Fuge, fuge, fuge, nil melius.

Heu! Mundus ludit & illudit,
Perniciemq́ue suis cudit:
Quibus blanditur, hos protrudit

Ad omne mox flagitium:

Fuge, fuge, fuge supplicium.

Sunt mundi gaudia laruata,
Sepulchra foris dealbata,
Sunt cuncta laqueis constrata,

Mundus totus decipula:

Fuge, fuge, fuge periculá.

Te nosco Munde, cui pater
Est nihilum; chaosq́ue mater;
Et vanitatis vmbra, frater;

Sororq́ue caeca somnium:

Vale, vale, vale daex omnium.

Valeto Mundi celsitudo,
Deformis vale pulchritudo,
Dulcedo tua amaritudo,

Mors in olla, non haesero:

Vale, vale, vale, te desero.

Munde vale fallax idolum;
Valeto terra; peto polum,
Iesvmq. concupisco solum,

Piae mentis auxilium:

Vale, vale, vale exilium.

Des wereldts vreughd en lof // Is vol drucks ende smette.
Onvast en min dan stof // Een oprecht duyvels nette.

Wat is het gheldt ghetast // En ringhen aen de handen?
Een' peerl', oock strick en bast // Der sielen gulden banden.