Langs en over de aarde

[p. 13]

Rousseau le douanier

Het fijne linnen is de ijsblauwe lucht
Boven de donkerste donkerste bloemen
Een hemelglobe van licht
Voor duif, arend en valk:
Omhoog met de heldere dagen
Onstaan zij open en groot
Dichtbij het rustige water
Een aartsengel van glas

Bladstil is het dieper in 't bos
Een plantendak huivert omhoog
Dit is niet het laatste landschap
Eerder het eerste: van appel
Paddestoel, krekel en bosuil
Soms ook van de glijdende slang
Die verder vloeit naar het duister
Van Hecate een lotgenoot

Wat zal ons leven uitmaken?
Gevlucht uit het paradijs
Veranderden wij niet in steen
Onze tranen gingen vloeien
Bij de donkerste donkerste bloemen
Onze adem huivert omhoog
En wandelt met warme vleugels
Wij leven bladstil in het woud