Tobias

(1688)–Elizabet Hartloop– rechtenstatus


Derde Uitkomst. Raguël. Eduna. Azarias. Azar. Na zo veel schyn van reên als ik u heb getoond, Is 't billyk dat de vrees uw hert niet meer bewoond; Vertrouwd alleen op God. Ragu. Ik weet hy kan 't verhind'ren: Maar wyl alreê zo veel van Moeders lieve Kind'ren Gesneuveld om myn Kind, hoe ligt kon 't weêr geschiên, Om van ons jonge Neef de zelfde sprong te zien. Zou ik zo jonge bloem, een eenig Kind, doen sterven,
[pagina 56]
Met bei zyn Ouders 't ligt door droefheid laten derven? Zou 't niet een eeuwig weê en eindeloos geknaag, Als oorzaak van haar dood? dies bid ik u, ei! vraag My om dees zaak niet meer. Azar. Kan ik u niet bewegen? Durft gy dan Godes Woord die uit myn mond spreekt tegen Een Menschelyk inzigt verwiss'len? ziet gy doed Verkeerd. Edu. Waar meê werd dan de wreede geest verzoet? Azar. Door deugd en Godes wil. Edu. Zal hy de smaad vergeten Die hem wierd aangedaan doen hy zyn hoop versmeten Zag door een weigering myns Dogters tot zyn Vrouw? Ging door een dolle drift van enkel liefde en rouw Voort ylen na zyn graf: zullen de jaloezyen Die heerschen na zyn dood om geen minnaar te lyen Die hem een buit onthaalt waarom hy heeft gezugt, Nu lyden dat Toby zyn scherpe hand ontvlugt? Of zal het zeven tal zyn minne wraak vernoegen? Azar. Heb ik 't u niet gezeit hoe 't God altyd kan voegen, En ook die 't hem gelieft gebruiken tot een straf, Voor die door agteloosheên gaan wyken van hem af: Een buiten trouw mishaagd aan God, dit is gebleken Aan Zara, anders waar de boze Geest geweken, Want hy heeft dog geen magt meer als hem God toe laat: Dies buigt u onder hem en volgt myn goede raad. Ragu. Wel aan dan, is 't Gods wil, hy zal ons hulpe bieden. Azar. 'k Verzeker u al 't quaad zal uit uw huis weg vlieden. Rag. Nog eens dan op uw woord, myn Dogter zy zyn Vrouw, Ik wensch dat droeve zugt of moeijelyk berouw Noit hare Egt verstoor.
[pagina 57]
Azar. Ik wensch des Hemels zegen Haar huisgezin bedauw als met een zomer regen: Maar ziet uw huisvrouw treurt. Edun. Ik bid u stoort my niet, Azary, 't is uw schuld, gy helpt myn in 't verdriet; Moet gy myn eenig kind, het steunzel van ons leven, Opoff'ren aan de lust der Ninevytze Neven? Door u tragt Tobias my 't alderwaarste pand t'Ontvoeren; waar zyn huis geen vergelegen land Ik stond het garen toe, maar zal hy zo verkiezen Dat ik myn eenig Kind haar by zyn moet verliezen? 't Ontroerd een Moeders hart. Azar. Gedenkt eens weer hoe zoet Zal't zyn als haar Geslagt uwGrootmoêr werden doet: Wie zou om zo een winst geen weinig af zyn dragen. Edun. 't Is waar, maar laat men dog haar willekeur eens vragen. Ragu. Myn Lief, gy hebt gelyk, een huwelyks verbond Weegt al te zwaar om niet te horen uit haar mond Of zy genegen is: de trouw heeft vaak zyn lyden, En daar men zoet en zuur moet uitstaan dient weerzyden Geen wederwil te zyn. Azar. Een teder Vrouwen hart Werd ligt beweegt, ik denk de Jongeling zyn smart Nu tegenwoordig zeer gevoelig weet te uiten, En daar medogen komt moet weigeringe stuiten. Tot blyk ik waarheid spreek, geen kamer haar bevat Als gy vermoed, maar zy zyn beiden op een pad Dat na de springbron leid. Edun. Zou dus myn Zaraas zinnen Weer neigen op een nieuw om haar te laten minnen? O neen! 't is vriendschaps pligt waar meê zy hem onthaald Heeft, Tobias dit nu met liefde en min betaald: Ik hoop dat zyn verzoek en moeite zy verloren.
[pagina 58]
Ragu. Al zagjes lief, wie weet wat ons mag zyn beschoren: De laatst' en eerst' der Stam, ja d'eerste voor ons Kind, De laatste Jongeling die m' in ons Broeders vind: Die nieuwigheid baard hoop. Azar. God zal haar liefde geven Tot blyk van zyn gena, en d'opkomst uwer Neven, Die uit haar huw'lyk spruit. Ragu. Wy twyff'len dan niet meer, Maar bouwen op de gunst en goetheid van den Heer. Edun. Kom wand'len wy dan voort, misschien of zy ons tegen Mag komen metToby, myn isser aan gelegen. Binnen.

Vorige Volgende

Derde Uitkomst.