Nieuwe winde-kelken(1864)–J.P. Hasebroek

[p. 152]
Overleven.   Bloeijende rozen van Schirâs, hoe schoon   Spreidt gij uw kleuren en geuren ten toon!   Wat zal het zijn, als men eerlang u plukt,   En van haar stengel uw prachtbloemen rukt?...   Dan leeft gij voort in de zalf, die gij stort,   Waarin uw bloemgeur onsterfelijk wordt.       Mensch, aan wien God, als der roze in den gaard,   Gaven bedeelde tot zegen van de aard!   Wat, als eerlang u de doodsikkel velt,   En u een graf bij de bloemen bestelt?...   Zorg, dat één daad van u blijve als gij sneeft,   Die als een bloemgeur uw bloei overleeft!