De pothoofdplant

[p. 40]

De jichtige predikant

Da's ieder najaar weer dat oud verdriet;
ach, Here God, dat smaakt Uw dienstknecht niet,
al riep hij duizendmaal U kaarmend aan:
‘Dat, Here, Gij ons breuken komt te slaan...’

Als hij de scheuten door zijn knoken voelt,
heeft hij dat niet zo letterlijk bedoeld -
't is rijk'lijk veel, o, Here, des vermaans:
Gij naamt de letter van de Tale Kanaäns.

- Hoe kroop deez' Christen zijn gemeente voor
en blaatte ootmoed in Gods Heilig Oor,
als hij zich tot Gods Aandacht onderwond:
een kruipend dier, verzadigd en gezond. -

O, Here, ziet, wat thans die dienstknecht lijdt
voor weinig goede smaak en fijngevoeligheid:
Gij, zo genadig, Die met jicht slechts sloeg
hem, die U, kaarmend, om verbrijz'ling vroeg.