De pothoofdplant

[p. 39]

Ponderabele Geest

Eerwaarde, het Kruis was onder U bezweken,
onder Uw wicht Uw handenpaar gescheurd;
naar het ponderabele waart Gij gekeurd:
geteld, gewogen en te zwaar gebleken.

En, naar het Kruishout brak, 't gelaat ter aarde
of naar Uw hemel, hulp'loos, opgericht,
hadt Gij het volk ten laatste male ontsticht,
de schrale bende, tierend rond Eerwaarde.

Uw vinger dorst tot soberheid vermanen....;
versterving lag bestorven in Uw mond....;
tot men U woog en U te zwaar bevond,
ontdaan van Uw omhullende soutane....

Maar: niemand zal U van Uw kleed beroven,
daarom wordt niet gedobbeld en getuist,
verzekerd, als Gij onder armen huist:
verzade-kemel-tot-de-naald-hierboven.

Zo was Uw meester niet - niet bij de rijken
en bij de armen niet - en onverhuld
en het licht-voorzegb're werd aan Hem vervuld....
.....................................
Eerwaarde, 't Kruis zou onder U bezwijken.