Familie en kennissen

[p. 8]

Voor den tweeden druk

Aan mijn ouders - luidde het voor de eerste uitgaaf van ‘ Familie en Kennissen’. Maar nu, voor den tweeden druk, kan dat niet meer.

Wat ik, zooals het meeste in dit boekje, louter verdicht had, bleek achterna voorspelling geweest te zijn: ‘toen de een het huis was uitgedragen, had de ander geen rust meer voordat ze weer bij elkaar waren, in de eeuwige woning!’ ^*

En dus zal mijn boekje dan nu maar zonder opdracht de wereld in moeten? Och ja, waarom niet? Het heeft op zijne eerste reis vriendelijke lezers genoeg gevonden en zachtmoedige beoordeelaars, om het niet gerust te durven laten gaan... Hoewel, als ik bedenk dat ik al het gebrekkige onveranderd heb gelaten, wat mij toch ook door dezen en genen onder het oog werd gebracht (om de waarheid te zeggen, heb ik de gemaakte opmerkingen wel in dank aangenomen, maar ik zag wezenlijk geen kans met behulp er van mijn boekje te verbeteren), dan, ja dan zou ik haast vragen, of het maar niet verstandiger geweest was, dezen heelen tweeden druk stilletjes...

Doch neen, dat ging immers ook niet. Niet eens een tweede druk. Wat een schande voor ‘Familie en Kennissen!’

Daarom, in vredesnaam, mijn boekje, beproef het nog eens, en voor dezen keer zóó maar. Kwam het er ooit toe, dat gij voor de derde maal gedrukt moest worden, wie weet of ik u dan niet opdroeg - aan mijn kinderen.

S. 1881

F.H.

* Bladz. 52