Nagelatene gedigten en gezangen van juffrouwe Maria van Hengel, bestaande in geestelyke meditatien, tot opwekkinge van het geloof

[p. 8]

II. Bedenkinge

Van een dorre Ziel.

Gelyk het hert, 't welk is met blydschap overtoogen

Toont door 't gezigt zyn vreugd;

Zo ook myn droeve ziel door traanen van myn oogen,

Betuigd haar ongeneugd:

Dog de oogen niet alleen, kan 's hertens-togt getuigen,

De stem heeft ook zyn kragt.

Myn hert dan niet alleen, wil 't oog tot tranen buigen,

't Ontlast zig door de klagt.

Ik zeg, 't ontlast zig; wel dan moet het immers breeken,

Maar 't is in zulken schyn,

Het ziet zyn kwaad, en kan daar van met kennis spreeken,

Maar 'laas! 't en voeld geen pyn.

[p. 9]

 

't Bedriegt zig zelfs en 't keurt de gaven voor genaden,

 

De kennis voor 't geloof,

 

't Vreest maar de straf, en 't meend, 't is met de schuld beladen,

 

't Oor hoord, maar 't hert is doof.

 

Is 't dan gansch hoopeloos? neen, dat kan 't ook niet zeggen,

 

't Steund op uw liefdens kragt;

 

't Weet, wilt gy eens de hand aan zyn geneezing leggen,

 

't Is haast te regt gebragt.

 

Wiens hert, en is niet dood, zo gy het niet doed leeven?

 

Wie heeft oit geestlik goed?

 

't En zy gy 't in hem werkt, zo kund gy 't my ook geeven,

 

Die 't ieder geven moet.

 

Al is 't verstand verblind, al is de wil verdorven,

 

Uw Bloed is medecyn;

 

Voor 't alderhertste hert, hebt gy nog heil verworven:

 

En, waarom niet voor myn?

[p. 10]

 

Zo is 't dan mooglyk; zo mag ik t' immers hoopen,

 

Ja! maar 'k wil verder gaan,

 

Ik steun op vaster grond, als op 't onzeker loopen,

 

'k Dring op uw waarheid aan.

 

Gy zegt, komt al die dorst; Ik zal uw ziel verquikken.

 

Wel Heer al voel ik 't niet,

 

Myn ziel versmagt van droogte en wil van dorst verstikken,

 

Dies komt 's op uw gebied.

 

Nooit zend gy leedig weg, die leedig tot u komen,

 

En ik ben heel berooft.

 

Kom kragtelooze ziel, is 't alles u benomen?

 

Toont dat gy dit gelooft.

 

De waarheid feilt niet, zo kan uw geloof niet feilen,

 

Dat op die waarheid staat,

 

Al moet gy dan myn ziel, door holle baaren zeilen,

 

'k Weet dat gy zeeker gaat.