Liederen voor groote en kleine kinderen

[p. 44]

XLIII. - Het appelfeest.

Toen Oogstmaand pas verschenen was
Dan zeide vader: neem de tasch,
Ge zijt gedurig braaf geweest,
Welaan, ik schenk u nu een feest!
Hij sprak en nam me bij de hand,
Ik trok met hem door 't wijde land.

En toen we waren ver gegaan
Dan zeide vader: blijf wat staan,
En zie rond of gij niets en vindt
Dat gij naar hertelust bemint.
Hij sprak - ik zag een appelaar
Met vrucht beladen vol en zwaar.

En toen mijn vader mij bezag
Dan schoot hij in een luiden lach,
En zei: wel klim nu zonder schroom
Op dezen dikken appelboom,
Hij sprak - ik klom van tak tot tak
En vulde mijnen leegen zak.

En toen ik nederstond ten grond
Ik beet in de appels malsch en rond...
En vader zeide: hoe ge bloost!
Naar huis nu met den appeloogst...
Hij sprak - Ik bracht van hert te vreê
Aan broêrs en zusjes appels meê.