Liederen voor groote en kleine kinderen

LXIV. - Het Vogelken.

Hoe is het mooglijk dan

Dat men u vangen kan,

Vogel, gij licht van pluim,

Vliegend door 't ruim;

Die langs den looverhang,

Nachten en dagen lang,

Ons stemt tot goede luim

Door klank en zang.

Gij zit thans in de kooi

Treurig, niet half zoo mooi

Als toen ge door het bosch

Vloogt blij en los;

Spreken dat kunt ge niet,

Maar wen ge in 't kooitje ziet

't Nestje uit 't groene mosch

Voelt ge verdriet.

[p. 61]

 

Was ik een vogelkijn

 

'k Wou steeds in vrijheid zijn.

 

Gauw, dierken lief, vlieg voort

 

Naar schooner oord.

 

Ha! ge zijt weder vrij!

 

Ha! wordt gij weder blij!

 

Zingt gij uw zoet accoord

 

Denk dan aan mij.