Nieuwe proeve van klijne gedichten voor kinderen

[p. 62]

De pad en de spin.

Een trotsche Pad zat opt een Spin,

Met een verwaande lagch te kijken;
Gij durft u, sprak ze, nog gelijken

Bij mij; wat beeldt ge u toch wel in?

Wat let mij dat ik u niet vat,

En u die trotschheid doe betalen!
De spin zweeg stil, maar liet zich dalen,

En stak haar dood; weg was de Pad.

Mijn kind, gij moet niet laag

Van andre kindren denken.

Dien gij van daag veracht,

Kan morgen ligt u krenken.