Nieuwe proeve van klijne gedichten voor kinderen

[p. t.o. 73]

het roosje.
Dus is al het goed der aarde;
Sprak de moeder, lieve Jan;
bl.74.

[p. 73]

Het roosje.

Moederlief; ik schonk het roosje,
Dat gij mij gegeven hadt,
Aan mijn klijne zusje Coosje,
Wijl ze 'er schreijend mij om bad;
't Schoone bloempje hield haare oogen
Van verwondring opgetoogen.

Lagchend schonk ze mij een kusje;
ô Haar blijdschap was zoo groot.
Dan stak zij het op haar mutsje,
Dan lei 't weder in haar schoot.
Al haar speelgoed was niets waerdig;
't Roosje alleen was schoon en aerdig.

'k Zag hoe zij haar blanke vingren,
Aardig in de roozeblaên
Wist te menglen en te slingren;
Maar, helaas! 't was ras gedaan.
Wijl ze 't in haar vuistjes drukte,
En terstond aan stukjes plukte.

[p. 74]

 

Dus is al het goed der aarde;

 

Sprak de moeder, lieve Jan;

 

Dat, hoe schoon, hoe groot van waarde,

 

Niet altoos vermaken kan.

 

Goedren, die niet eeuwig duuren,

 

Zijn een vreugd van weinig uuren.