Horae Belgicae

[p. 306]

¶ Nr. 171.
Immer lustig!

Ende wil wi tavont ghenoechlic sijn
ende drinken den rijnschen couden wijn!

als dat wintjen wait -

wi willen niet scheiden,

wi willens verbeiden,

als dat haentjen crait.

Nu wil wi hebben een vrischen moet,
verteren een weinich van onsen goet!

als dat wintjen wait -

wi willen niet scheiden,

wi willens verbeiden,

als dat haentjen crait.

Och haddic vijfentwintich bedden,
te meie woud icker niet een pluimken van hebben!

als dat wintjen wait -

wi willen niet scheiden,

wi willens verbeiden,

als dat haentjen crait.

Haddic mijn vrientjen in minen arm,
ware si cout, ic maecte si warm!

als dat wintjen wait -

wi willen niet scheiden,

wi willens verbeiden,

als dat haentjen crait.

Weimar. Hs. 1537. Nr. 42. - Hs. 2, 6. fehlt dat.

¶ 3, 2. pluimken, frz. plume, Federchen.