Horae Belgicae

[p. 49]

¶ Nr. 20.
Mijn hoop, mijn troost, mijn toeverlaet staet aen eenre joncfrouwe.

Doe die rose van Jericho
den soon der godheit soud ontfaen,
haer luter hert dat wert haer vro,
den hemel wert haer onderdaen.

Tot haer wert een enghel ghesant,
aen die rose van Jericho
te Galileen in dat lant,
daer si mit Joseph hielt die wet.

Hi brachter maer, dat si soude sijn
des heren moeder van den troon,
die overste cracht sal haer ommeschijn
ende daer toe draghen der maechden croon.

Also die rose ontloken staet,
ontfinc die bloem in haer dat kint.
haer maechdom en was te minre niet,
van pinen en wist si niet een twint.

A. 74. - Hs. 4, 4. en twint.