Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende [p. 85] III. Heiligenlieder. Nr. 37-41. [p. 87] ¶ Nr. 37. St. Agnes. 1. Siet ende merket, een schoon Agniete die mijn herte seer uutvercoos, ende lates u niet verdrieten, minnet dese schone roos! Si is een maen, een maen, een mane, blenkende in den hoghen troon, boven ander maechden vele so blenket si uter maten schoon. 2. God die here heeft haer ghegheven enen rinc van goude fijn. Cristus bruut is si ghebleven boven alle maechden fijn. Si is een maen cet. 3. Des richters ghelt ende al sijn raet, des jonghelinghes edeldom, dat heeft si altemael versmaet om Cristus haren brudegom. Si is een maen cet. 4. In een bordeel wert si gheleit, een camerkijn was haer bereit: onbevlect ende gode bekent bleef si in hare suverheit. Si is een maen cet. 5. Agniete dede dat men haer bat, si viel in haer ghebedekijn, ende dien die enghel gheslaghen had, den heeft si van der doot verwect. Si is een maen cet. [p. 88] 6. Haer naectheit was mit haer bedecket, in een vuur wert si gheset, daer bleef si staen al onbevlecket, van der vlammen onbelet. Si is een maen cet. 7. In haren hals wert si ghesneden mit enen sweerde seer jamerlic. dus heeft si den doot gheleden die daer levet ewelic. Si is een maen cet. 8. Dese bruut laet ons aendenken ende bidden haer seer innichlijc, dat si ons wil lieflic schenken godes hulpe van hemelrijc! Si is een maen cet. B. 73. - 5, 2. wol zu lesen: si viel wel neder in haer ghebet. Vorige Volgende