Horae Belgicae

[p. 85]

III. Heiligenlieder. Nr. 37-41.

[p. 87]

¶ Nr. 37.
St. Agnes.

Siet ende merket, een schoon Agniete
die mijn herte seer uutvercoos,
ende lates u niet verdrieten,
minnet dese schone roos!

Si is een maen, een maen, een mane,

blenkende in den hoghen troon,

boven ander maechden vele

so blenket si uter maten schoon.

God die here heeft haer ghegheven
enen rinc van goude fijn.
Cristus bruut is si ghebleven
boven alle maechden fijn.

Si is een maen cet.

Des richters ghelt ende al sijn raet,
des jonghelinghes edeldom,
dat heeft si altemael versmaet
om Cristus haren brudegom.

Si is een maen cet.

In een bordeel wert si gheleit,
een camerkijn was haer bereit:
onbevlect ende gode bekent
bleef si in hare suverheit.

Si is een maen cet.

Agniete dede dat men haer bat,
si viel in haer ghebedekijn,
ende dien die enghel gheslaghen had,
den heeft si van der doot verwect.

Si is een maen cet.

[p. 88]

6.

Haer naectheit was mit haer bedecket,

 

in een vuur wert si gheset,

 

daer bleef si staen al onbevlecket,

 

van der vlammen onbelet.

 

Si is een maen cet.

 

 

7.

In haren hals wert si ghesneden

 

mit enen sweerde seer jamerlic.

 

dus heeft si den doot gheleden

 

die daer levet ewelic.

 

Si is een maen cet.

 

 

8.

Dese bruut laet ons aendenken

 

ende bidden haer seer innichlijc,

 

dat si ons wil lieflic schenken

 

godes hulpe van hemelrijc!

 

Si is een maen cet.

B. 73. - 5, 2. wol zu lesen: si viel wel neder in haer ghebet.