5.
Comet mi te hulpen, soete lief!
ic bin in stride van binnen.
die viant lopet om mi als een dief:
aen u staet mijn verwinnen.
6.
Ic soude gheerne minnen dat overste goet
ende laten creaturen varen.
nu saluwet mi mijns herten bloet
7.
Ic ligghe te velde nacht ende dach,
mine viande willen mi deren,
si slaen op mi also menighen slach,
ic en cans niet langher gheweren.
8.
Och edele joghet, och edele joghet,
al breket mi mijn hert ontwee,
ic wil noch sterven leren.
9.
Och droevigher hert in bliden schijn,
dat ic mi dicke moet vensen!
het is nochtans so grote pijn,
als een ieghelic wel mach pensen.
10.
Creaturen troost wil ic begheven
ende laten dat clein omt hogheste goet:
al stervende vindet men dat leven,
der doder loon is also groot.
ende alle dinghen varen laen
want rouwe hevet mijn hert omvaen.
B. 14. - Hs. 1, 1. ryker - 1, 2. toebreken - 7, 2, wille. Nach 11, 4. noch: ick wil noch steruen leren.