Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende [p. 19] XIV. ¶ Een nyeu liedeken. 1. COnfoort confoort sonder verdrach. Mijn liefste boel verborghen Jc segge vry ten is noch gheen dach. Ten is noch gheenen morghen 2. Die wachter singhet zijn daghelijcx liet Hi can zijn tonghe wel bedwinghen Coemt in huys mijn soete lief Wi twee wi sullen noch genoechte beginnen 3. Si leyde hem op haer borstkens ront daer op so ghinck hi ligghen rusten Si seyde schoon lief mijn waerde mont Wat dinghe mach v lusten 4. Si leyde hem in haer armkens vry Van vruechden began therte ontspringhen Bedect mijn eere, dat bidde ick dy Bedect mijn eere lief bouen alle dinghen 5. Dat bidde ick v o liefste mijn die alderliefste suldi blijuen daer twee goede lieuekens vergadert zijn Hoe noode laten si hem verdrijuen 6. Waer mi Virgilius conste cont den lichten dach soude ic vertrecken Ende mijns liefs witte borstkens ront daer mede sal ick vruecht verwecken. 7. Ay lacen neen ick niet den dach die coemt, ick moet vertrecken Lief van mi vliet, lief van mi vliet dat ons die nijders niet en beghecken 8. Die ons dit liedeken eerstwerf sanck Vrou venus liefde hem seer quelde Hi was geerne op vruechden banck daer hi hem wel toe stelde Vorige Volgende